[:nl]Na het eerste boek van de Napolitaanse serie van Ferrante wilde ik graag doorlezen over Elena en Lila. Want het verhaal kroop onder mijn huid en loslaten leek geen optie. Het tweede deel borduurt naadloos voort op het eerste. Ze pakt de draad op in de trouwzaal van Lila en Stefan, waar het succes van het huwelijk door de entree van een gast al meteen gedoemd lijkt. Lila is zo’n pittige vrouw die onafhankelijk denkt. Je kan nooit voorspellen wat ze nu weer gaat doen om gewild of ongewild mensen tegen zich in het harnas te jagen. En Elena worstelt tussen gaan voor zichzelf en een trouwe vriendin zijn. Het is een dans tussen die twee uitersten. Een prachtig verwoordde dans over de machtsstrijd tussen man en vrouw, over vriendschap, over klem zitten en vrij zijn. Een universeel verhaal. Laat deel drie maar komen! [:]