Erlendur is op vakantie en Elínborg is daardoor aan zet als leider van een moordonderzoek. Een vrouw in de hoofdrol is nieuw, maar het gaat Indriðason goed af. En hoe lukt het hem toch iedere keer weer die beklemmende sfeer op originele wijze te beschrijven? Ik vind het knap.
Een jonge man is omgebracht in zijn woning en heeft een verkrachtingsdrug in zijn mond. Het is een bloederig geheel en al snel blijkt hij niet alleen slachtoffer maar ook dader is. Mensen wringen zich in allerlei bochten om buiten beeld te blijven, maar Elínborgs intuïtie werkt uitstekend. Goed verhaal, spannend tot het eind, maar Erlendur doet mij toch meer dan Elínborg. Hopelijk is hij de volgende keer terug van vakantie.