Categoriearchief: aanrader non fictie

[:nl]Amanda Ridings – Pause for Breath[:]

[:nl]Op de eerste wereldwijde conferentie voor mensen die professioneel met dialoog bezig zijn, ontmoette ik vorige maand Amanda Ridings, de schrijfster van dit boek. We hadden een klik en een paar mooie gesprekken, dus was ik nieuwsgierig naar was ze had geschreven in 2011.
De ondertitel van het boek luidt: “Bringing the practices of mindfulness and dialogue to leadership conversations”. Interessant, dacht ik. En toen ging ik lezen…
Amanda Ridings heeft een boek geschreven dat staat als een huis. Ze nodigt je uit naar binnen en spreekt vervolgens tegen je. Dat zou kunnen uitmonden in een lange monoloog over leiderschap en dialoog, maar het effect ervan is anders. Ze spreekt tegen je, stimuleert je een oefening te doen, jezelf vragen te stellen en neemt je via haar persoonlijke ervaringen mee op een zoektocht naar hoe we goede gesprekken met elkaar kunnen voeren. Ze nodigt je uit na te denken over wat er omgaat in je hoofd, je lichaam en je aanwezigheid (ziel, geest) en hoe dat gesprekken met anderen beïnvloedt.
Het was een feest van herkenning in het begin en daarna introduceerde ze nieuwe elementen aan dialoog, waarvan ik me nog niet bewust was. Ze stelt bijvoorbeeld voor om naast de vier “speech actions” uit de standaardliteratuur over dialoog (move, oppose, follow and bystand) een vijfde daaraan toe te voegen: “making a silence”.
Ik vind dat een intrigerend voorstel. Want hoe maak je stilte? Kun je dat in je eentje of is dat een collectieve actie in een gesprek? En hoe onderneem je een collectieve impliciete actie? Wat is ervoor nodig in een groep om dat voor elkaar te krijgen? Dat het bijdraagt aan de kwaliteit van gesprekken om af en toe een pauze voor een ademtocht te nemen, daar zal iedereen het over eens zijn. Stilte kan je ruimte bieden voor een groter individueel en collectief bewustzijn en kan je helpen diepere wijsheid aan te boren, maar hoe doe je dat dan? Amanda Ridings brengt haar jarenlange ervaring als T’ai Chi beoefenaar in om hierin te ontwikkelen en te verkennen wat we in dialoog kunnen bewerkstelligen.
Als je meer over dialoog wilt weten en hoe je hele wezen (hoofd, hart, lijf, geest) kan bijdragen aan het voeren van de juiste gesprekken, dan kan ik je dit boek zeer aanraden. Het boek brengt fragmenten van wat we weten over goede dialoogvoering – of misschien zelfs het goede leven – bijeenbrengt tot een kloppend geheel. Het biedt een prachtig geïntegreerd verhaal dat heelheid ademt en uitnodigt om te experimenteren en te ontwikkelen. [:]

[:nl]Bart Brandsma – Polarisatie[:]

[:nl]Soms lees je een boek dat iets doet verschuiven in jezelf. Nu, Polarisatie is zo’n boek. Het gaf me inzicht in hoe het huidige politieke en maatschappelijke klimaat ontstaat en gevoed wordt. Wat is de brandstof van het populisme? Heel interessant dus en het stelde mij ook voor vragen. Wat doe ik als het gaat om polarisatie? Wat helpt en wat maakt het erger? Het is goed je daarvan bewust te worden en dit boek van Bart Brandsma geeft in klare taal en kort en krachtig antwoord op deze vragen.
Ik was me nog niet zo bewust hoe het benadrukken van identiteit sterk bijdraagt aan polarisatie. En ook niet dat een tegen-argument kan bijdragen aan het versterken van de andere pool. Dat klinkt als een open deur en misschien ben ik wat langzaam in het bewust doorgronden van hoe het werkt, maar elke kant van de polen is dus dubieus gebied om in te verkeren.

Bart Brandsma gaat gelukkig verder dan een beschrijving van hoe polarisatie werkt. Hij geeft ook zijn ideeën over hoe de kracht van polarisatie te verminderen. En daar komt mijn vakgebied Dialoog om de hoek kijken. Hij pleit ervoor altijd bewust te werken aan het creëren van een sterk midden. Een midden waar de onderwerpen waarom het echt gaat (een bepaalde schaarste) in een dialogische context onderzocht kunnen worden. Dat het voor mensen en in het bijzonder politici de kunst is in het midden de juiste vragen te stellen en aandachtig te luisteren alvorens een ontwikkelingsrichting te kiezen of te stimuleren.

Eigenlijk is dit boek verplichte kost voor iedere politicus, maar eigenlijk zou iedereen het moeten lezen.[:]

[:nl]Esther Perel – Liefde in verhouding[:]

[:nl]Dit boek met een nieuw perspectief op trouw en ontrouw zag ik een half jaar geleden liggen bij een vriend en hij beval het aan. Ik vroeg me af waarom hij het las. Probeerde hij iets wat verborgen was te rechtvaardigen of las hij het uit interesse? Hij zei dat hij het uit interesse las en dat het goed was geschreven. OK, mij boeide het onderwerp ook en ik besloot het aan te schaffen.
Daar lag het dan naast mijn bed; een spannend onderwerp waar ik zelf ook zo mijn betrokkenheid bij had. Pas nu en helemaal door de prachtige aflevering van Zomergasten met Esther Perel, ging ik het boek met interesse lezen.
Het blijkt een goed en boeiend inzicht te geven in wat er zoal met de mens kan gebeuren als er sprake is van ontrouw. Zowel vanuit het perspectief van degene die ontrouw is als van degene die een ontrouwe partner heeft.
Perel plaatst het thema bovendien in een historisch perspectief over hoe het huwelijk zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld van een zakelijke overeenkomst tot een allesomvattende liefdesrelatie. Een hedendaags huwelijk omvat idealiter naast de zakelijke kant van voor elkaar zorgen in voor- en tegenspoed en eeuwige trouw, ook hechte vriendschap, diepe liefde, heftige lust, verstandig ouderschap en raadgeverschap, boeiend vakantiemaatje voor elkaar zijn en wat dies meer zij. Dat is nogal veel gevraagd! Vind dat maar eens in een persoon.
In zo’n exclusieve relatie verwachten sommige partners ook nog dat ze recht hebben op inzicht in de gedachtenwereld van de ander. Althans dat verwachtte ik in eerdere relaties, maar mijn huidige partner maakte daar meteen korte metten mee en vond het heel gewoon dat zijn gedachten de zijne bleven. Dat was even wennen maar al snel heel fijn.
Het boek daagt je uit vanuit veel meer perspectieven naar ontrouw kijken. Bijvoorbeeld ook te onderzoeken waarom mensen het doen en dat het ook niets met hun partner te maken kan hebben, maar gaat om ontwikkeling van delen van zichzelf. Het gaat over patronen uit de jeugd die aan ontrouw ten grondslag kunnen liggen. Over het verlies aan lust als je zelf of je partner helemaal in de zorgzame moederrol opgaat en de andere rollen in een relatie vergeet.
Het is geen pleidooi voor alles kan en mag, maar vergroot je inzicht. Het is wel een pleidooi voor het gesprek erover en meer open minded zijn voor en bewustzijn van de behoeften van jezelf en van je partner.
Ik kan het aanbevelen en zorgde bij mij ook voor heling van oude pijn, omdat ik mezelf er beter door begrijp.[:]

[:nl]Katja Happe – Veel valse hoop[:]

[:nl]De Duitse onderzoeker Katja Happe heeft een studie gemaakt van de vervolging van de Joden in Nederland. Vanuit Nederland zijn verhoudingsgewijs heel veel Joden gedeporteerd en vermoord door de Nazi’s. Zij wilde weten hoe dat zo kon gebeuren.
In een goed geschreven en toegankelijk betoog, onderbouwt ze welke factoren daarbij een rol hebben gespeeld. De Nederlandse overheid, de meewerkende politieambtenaren en de Joodsche Raad zijn de voor de hand liggende factoren. Wat zij toevoegt is een internationale dimensie; hoe hulporganisaties en andere regeringen er maar niet in slaagden zichzelf goed te organiseren of de handen ineen te slaan voor een succesvolle reddingsactie.
Het mooie van het boek vind ik de vele dagboekfragmenten. Daardoor komt het dichtbij en voel je het aan den lijve.[:]

[:nl]Parker J. Palmer – Let Your Life Speak[:]

[:nl]Dit boekje kreeg ik cadeau met een hoge aanbeveling. Dus meteen maar gaan lezen zodra ik tijd had.
Het is een persoonlijk relaas over het vinden van je roeping. Parker drukt je op het hart te luisteren naar je leven. Het gaat er niet om iets van je leven te maken, maar veeleer om steeds dichterbij je calling te komen door ervaringen op te doen en te herinneren.
Ik vind dat hij ook mooi schrijft over depressie en over de “5 shadow casting monsters”. Deze monsters weerhouden ons ervan ons leven te leven. Het voert wat ver ze hier toe te lichten, maar het is een rake beschrijving van hoe we ons laten leven. Het vergt een flinke dosis “inner work” om de schaduwen onder ogen te zien, maar als je het aan gaat kun je jezelf vrijer maken.
Het slothoofdstuk is een pleidooi voor leven met de seizoenen.
Heerlijk boekje ter inspiratie![:]

[:nl]Ernst-Jan Pfauth – Dankboek[:]

[:nl] Van een dierbare vriendin kreeg ik dit mooie boekje cadeau. Ze vertelde erbij dat het gebruik ervan haar goed deed.
In iets meer dan 40 bladzijden legt Pfauth uit welke waardevolle lessen hij haalde uit het jarenlang bestuderen van zelfhulpboeken. Dat klinkt efficiënt, dacht ik. Iemand leest al die boeken en destilleert voor mij wat werkt.
Waar het om draait in het leven blijkt “dagelijkse voldoening” en die kun je bereiken door het combineren van vier strategieën:

  1. Je werk, hobby’s en projecten zien als oefenen
  2. Ruimte maken voor flow en rust in je leven
  3. Je leren richten op anderen
  4. Actief oefenen in dankbaar zijn.

Zo eenvoudig is het eigenlijk. Pfauth onderbouwt dit met krachtige logische toelichtingen die uitnodigen tot uitproberen. En voor dat uitproberen leent het tweede deel van dit boek zich. Ik beoefen het nu drie weken en dat bevalt uitstekend.
Aanrader! [:]

[:nl]Tessa Kieboom & Kathleen Venderickx – Meer dan intelligent[:]

[:nl] De vele gezichten van hoogbegaafdheid bij jongeren en volwassenen.
Kieboom en Venderickx werken al twintig jaar met hoogbegaafden en hebben met duizenden gesproken. Op basis van deze rijke ervaring, schreven zij een boek waarin hun kennis samenkomt. Ze geven uitleg over hoe hoogbegaafdheid wordt ervaren: een denkluik en een (nieuw) zijnsluik. Ze gaan in op hindernissen waar hoogbegaafden (HB-ers) mee kunnen worstelen, de zogenaamde embodio’s (uit het Grieks). En ze verklaren dat er in beginsel drie types hoogbegaafden zijn, om dat meteen daarna weer te relativeren want iedere HB-er is uniek…
Het gaf me nieuwe inzichten over hoe hoogbegaafdheid zich manifesteert. Daarnaast raakte het me ook persoonlijk omdat ik bepaalde embodio’s erg herken en weer voelde hoe ik daarmee heb geworsteld en ook hoe ik “boven ben gekomen”. Dat gaf een ervaring van dankbaarheid.
Ik denk dat het boek bruikbaar zal zijn in mijn coachingspraktijk om samen de embodio’s onder ogen te zien en te snappen hoe het HB-brein werkt en uitermate slim is in het wegrationaliseren en ontkennen van deze hindernissen.
Wat ik een beetje jammer vond in het boek is dat het niet zo ingaat op de mogelijkheden om embodio’s te overwinnen. De auteurs delen een aantal persoonlijke verhalen van clienten, maar wat nu werkzame methoden zijn dat blijft wat vaag. Ze hebben het bijvoorbeeld over focusverlegging, maar leggen dat niet uit. Dat blijft het geheim van de smid. [:]

[:nl]Mathijs Deen – Over Oude Wegen[:]

[:nl]Dit heerlijke boek heb ik net uit. Mathijs Deen vertelt over oude wegen die van de ene naar de andere kant van Europa zijn ontstaan. Eerst als een paadje, later als een weg en nog later als aanvoerroute van massale legers. Hij beschrijft de wegen aan de hand van verhalen die elk een ander tijdperk betreffen. Trekkende Kelten, racende baronnen, vakantiegaande Marokkanen, rovende bendeleiders, melancholische pelgims. En Deen schrijft zeer goed en meeslepend. Een aanrader en er is ook een website bij met plaatjes en kaarten.
Het boekt roept herinneringen op aan dagenlange trektochten door Europa over rode, gele en witte weggetjes. Met de Michelinkaart op mijn schoot. Of toen ik jonger was met “het beste boek voor de weg”, reden we door Frankrijk over de Route National (N10) naar het zuidwesten om wekenlang langs het strand in Spanje te bivakkeren. Met z’n zessen in de Chrysler of de Opel Rekord met volle imperiaal en een vouwwagen erachter gespannen. Zweetbenen tegen elkaar op de achterbank of als het te heet werd met handdoeken ertussen.
Het uitzicht verveelde nooit: de zonnebloemen, de watertorens, de pijnbomen. Ik voelde me verantwoordelijk voor de weg en was altijd alert om geen enkel bord te missen. Als twaalfjarige kende ik de weg die ons 1600 km van huis zou brengen.
De N10 was rond 1982 nog een levensgevaarlijke weg met veel dodelijke ongevallen. Stukken weg met drie banen. De middelste baan om in te halen, zij het van beide kanten tegelijk. Mijn moeder was niet bang – denk ik – en crosste met meer dan 100 km per uur met de kostbare lading voorbij de vrachtwagens. Ik vermoed dat er nog geen snelwegen waren naar Biarritz of anders was de péage te duur.
We sloegen ons kampement op in de buurt van Amboise of Poitier en Biarritz. Dan haalden we op dag drie de camping bij Somo in de middag en werden we welkom geheten door de Spaanse campinggasten. Die kenden we al van voorgaande jaren en een dag later voetbalden mijn broer, zus en neef alweer mee in het camping voetbalteam.
Ik zocht de koffer op met de voorraad boeken en verdween erin. Eerst mijn eigen boeken, dan die van mijn vader en dan misschien nog boeken van mijn oom en tante. Zes weken ongestoord lezen met uitzicht op de Golf van Biskaye en een fris briesje om mijn oren. Daar ontstond mijn liefde voor reizen: met de kaart op schoot in de auto en door alle werelden die de boeken me boden. [:]

[:nl]Annet Huizing & Margot Westermann – De Zweetvoetenman[:]

[:nl]De Zweetvoetenman, over rechtszaken & regels (en een hoop gedoe). Wat een leuk toegankelijk boek over de rechtspleging hebben Huizing en Westermann gemaakt. Huizing schreef de teksten en Westermann maakte de illustraties. Het is een grappig en vlot geschreven boek, alsof de lezer in gesprek is met de verteller. De lezer werpt bezwaren of vragen op en de verteller reageert. De illustraties zijn werkelijk prachtig en zo vol leuke details, dat je het boek ook om de plaatjes zou doornemen.
Maar vooral is het een boek dat aan de hand van zo actueel mogelijke voorbeelden ingaat op het recht. Ieder hoofdstuk begint met een vraag: Kun je een boete krijgen voor zweetvoeten? Heeft een hond inspraak? Mag je je gestolen fiets terugstelen? Waarom bemoeit de overheid zich met hagelslag? Wat als Typhoon een lijk in zijn achterbak had verstopt? Hoe kon het dat Lucia de B. ruim zes jaar onschuldig vastzat?
Ik smul van dit soort vragen en heb dan ook genoten van de verhalen en uitleg, zonder dat het boek te uitleggerig is geworden. Goed gedaan! Aanrader![:]

[:nl]Wendy van Eijnatten – Lost[:]

[:nl]Heel indrukwekkend boek over de zoektocht naar Jan van Boeckel, de oom die tijdens de Tweede Wereldoorlog verdween in het Nazi systeem van gevangenissen, concentratiekampen en dodenmarsen. Heel zorgvuldig geschreven met toelichting op iedere snipper van bewijs die achteraf terug te vinden was. Wendy van Eijnatten ging naar de locaties, speurde in archieven en sprak bovenal met de nog levende ooggetuigen of kinderen van ooggetuigen. Zeer de moeite waard om te lezen en om een begrip te krijgen van de mix van avontuur, verzet, lijden en de gewelddadige machinaties van het Nazi regime.[:]