[:nl]Elif Shafak vertelt in deze roman over de grote liefde tussen de soefi-mysticus en geleerde Roemi en de rondreizende derwisj. Een noodzakelijke liefde die Roemi nodig had om het leven echt te begrijpen en daarover te kunnen dichten. Roemi – van Perzische afkomst – groeide uit tot een dichter met wereldfaam en leefde in de dertiende eeuw in de stad Konya.
De roman is mooi gecomponeerd rond veertig regels over liefde die we nog iedere dag ter harte kunnen nemen. Ze zijn nog actueel en dat laat Shafak ook zien door de roman de combineren met een hedendaags liefdesverhaal van een oudere vastgelopen vrouw en een mysterieuze schrijver die zich heeft bekeerd tot het soefisme.
Fijn boek![:]
Categorie archieven: fictie
[:nl]Frank Schätzing – De zwerm[:]
[:nl]Meer dan zevenhonderd bladzijden dichtbeschreven tekst heeft Schätzing geschreven over de toekomst van deze planeet. In thrillervorm, een eco-thriller.
Het is een erg spannend boek dat ik nauwelijks kon wegleggen. Dat lukte af en toe ternauwernood als Schätzing bijvoorbeeld een wetenschappelijke beschrijving gaf van het ontstaan van methaanhydraten of van het herkennen van walvissen.
Centraal staat dat de oceanen gebukt gaan onder de invloeden van de mens. Er lijkt een kantelpunt bereikt te zijn als zich simultaan enkele uitzonderlijke fenomenen voordoen, waardoor de mens niet meer kan ontkennen dat er een grens is bereikt. Als de wetenschappers hun krachten bundelen, is het helaas al te laat voor miljoenen mensen.
Schätzing heeft uitgebreid onderzoek moeten doen om dit boek zo goed te kunnen onderbouwen met de laatste stand van de wetenschap (van 2004 welteverstaan). Je leert er veel van en wordt ook uitgedaagd mee te gaan in de gedachte dat de oceanen misschien wel veel meer intelligentie in zich huizen dan de mensheid heeft kunnen verzamelen.
Boeiend, ontregelend en een aanrader.[:]
[:nl]Fernando Aramburu – Vaderland[:]
[:nl]Aramburu heeft een prachtige roman geschreven over Baskenland in de tijd dat de ETA nog actief was. Hij heeft een mooie vorm gevonden door een verhaal over terreur vanuit veel verschillende perspectieven te benaderen. De vrijheidsstrijder, de vermoorde, de moeder van de terrorist, de dochter van het slachtoffer, de echtgenoot, de vriendin, de zoon, de andere zoon, de zus die niet meer kan spreken en zo voort.
Het stimuleert me mijn oordeel uit te stellen. Het stimuleert me naar de humaniteit van iedere betrokkene te speuren; datgene waarmee ik me kan verbinden. En het zorgt ervoor dat ik me anders tot de situatie ga verhouden. Met meer nuance, met meer begrip, met compassie en met mildheid. Petje af! [:]
[:nl]Philip Roth – Het complot tegen Amerika[:]
[:nl]Terwijl ik in Amsterdam wachtte op de Wegenwacht las ik in mijn Duitse auto de laatste hoofdstukken van dit boek. Bij aankomst van de gele truck gooide ik het boek op de passagiersstoel en sprong uit mijn auto. Nadat de auto het weer deed, wilde de monteur nog even de lampjes op het dashboard checken. Hij bevroor en zei (gelukkig) meteen dat bij schrok van het boek met het hakenkruis erop (in een Duitse auto!). We hadden er gelukkig snel een goed gesprek over, want bij nader inzien bleek hij al van het boek gehoord te hebben en was hij er nieuwsgierig naar.
Een kleine anekdote om de gevoeligheid voor het hakenkruis nog maar eens te tonen.
Roth schrijft over een Amerika dat in 1940 kiest voor een president die Nazi-sympathieën heeft. Hij pleit ervoor dat Amerika buiten de oorlog blijft en de voormalige bondgenoten laat worstelen in Europa en andere delen van de wereld.
Hoofdpersoon in een joods jongetje van een jaar of acht dat in Newark woont en via hem zien we hoe de familie ten prooi valt aan vervolgingsangst en hun veilige heenkomen ziet vervallen tot een plek waar ze weer pogroms te vrezen hebben. Roth beschrijft de toenemende spanning heel goed en ook hoe deze ontwikkelingen op ieder gezinslid weer een andere uitwerking hebben. Psychologisch knap en qua verhaallijn intrigerend. Ik had voor het eerst sinds tijden weer eens de neiging om eerst de laatste bladzijden te gaan lezen, omdat de spanning me te groot werd.[:]
[:nl]Miquel Bulnes – Reconquista[:]
[:nl]Deze buitengewoon boeiende roman over het Middeleeuwse Spanje heeft een heel nieuw hoofdstuk toegevoegd aan mijn kennis over de Europese geschiedenis. In de tijd waarin deze roman zich afspeelt (1082-1091), was het Iberische schiereiland verdeelt tussen koninkrijken, graafschappen en taifa’s. Taifa’s waren kleine moslimkoninkrijken die ontstonden nadat het kalifaat van Córdoba eerder die eeuw was ingestort.
Bulnes heeft de onderlinge strijd tussen de verschillende machthebbers zeer goed onder woorden gebracht. Ik zou haast zeggen “in beeld gebracht”, omdat ik me de scenes levendig ging voorstellen tijdens het lezen.
Hoofdpersonen zijn de neven Eloy en Carmelo die ten strijde trekken voor hun koning Alfonso VI van Léon-Castilië en Galicië. Jongens die te paard het avontuur opzoeken in de hoop zich op enig moment op te werken tot ridder. De neven raken elkaar uit het oog tijdens een aanval, waarna Eloy zich trouw blijft inzetten voor de Alfonso VI en Carmelo zijn vege lijf probeert te redden in gevangenschap van de Moorse heersers van Sevilla.
Ik raad je aan het boek te lezen en je te laten meeslepen in deze geschiedenis. Prachtig! [:]
[:nl]Vasili Grossman – Een klein leven[:]
[:nl]Deze verhalenbundel van Grossman is mijn eerste kennismaking met een schrijver wiens boeken al lange tijd op mijn leesverlanglijst staan. Vanwege de zwaarte van de onderwerpen en de dikte van de boeken, kwamen ze steeds maar niet bovendrijven op mijn prioriteitenlijst. Toen ik op mijn verjaardag dit boek kreeg van een goede vriend, was de tijd dan toch gekomen.
Het boek bestaat uit beschouwingen over Vasili Grossman en zijn belangrijkste korte verhalen. De verhalen zijn erg mooi en aangrijpend. Grossman weet de kern van de mens zo goed te raken; de verhalen komen zo dichtbij. Ik denk doordat hij aandacht besteedt aan de alledaagse zintuiglijke waarneming en tegelijkertijd levensechte eenvoudige dialogen gebruikt.
Grossman was in de Tweede Wereldoorlog correspondent en uit dien hoofde een van de eerste getuigen van de hel van Treblinka. Hij kwam in augustus 1944 met de Russische bevrijders naar het vernietigingskamp en schreef in september 1944 zijn ervaringen op van wat hij daar had gezien en gehoord uit de mond van de vele getuigen. Heel aangrijpend en indrukwekkend en tegelijkertijd verschrikkelijk als je bedenkt hoe geraffineerd deze moordmachine was georganiseerd door de Nazi’s. Ik zou haast zeggen dat dit verhaal verplichte kost moet zijn voor de mensheid.[:]
[:nl]Min Jin Lee – Pachinko[:]
[:nl]In de krant las ik een interview met de schrijfster Min Jin Lee en dat sprak me erg aan. Ze vertelde over de totstandkoming van deze roman en welk onderzoek eraan ten grondslag heeft gelegen. Indrukwekkend.
Pachinko is een familiegeschiedenis over vijf generaties die start in 1900. Het gaat over een Koreaanse familie die door omstandigheden en de loop der geschiedenis in Japan terecht komt. Koreaan zijn in Japan is niet eenvoudig, want dan heb je met vooroordelen en discriminerende maatregelen te maken. Een heel nieuw gegeven, want van dat tweederangsburgerschap had ik niet eerder gehoord.
Los van deze setting is het een prachtig boek over universele thema’s als liefde, moederschap en vaderschap, het onzegbare, geheimen en de waarde van eten. Min Jin Lee schrijft vlot, helder en makkelijk leesbaar en nodigt je uit snel verder te lezen. Mooie integere persoonlijkheden, sterke stoere vrouwen, worstelende types; net als in elke familie. [:]
[:nl]Willy Vlautin – Laat mij niet vallen[:]
[:nl]Het was lang geleden dat ik aan het eind van een boek flink heb moeten huilen. Mijn hemel wat een verhaal. Wat aangrijpend en prachtig verteld.
Centraal staat Horace Hopper, een eenentwintig jarige jongeman die zich wil losmaken van zijn jeugd. Hij woont op een ranch waar hij met veel talent de boel weet te runnen nu de eigenaar wat ouder wordt. Horace droomt er echter van een professionele bokser te worden en stelt alles in het werk dit voor elkaar te krijgen.
Het is een boek waarin liefde zo eindeloos mooi wordt beschreven. Door de melancholische sfeer ga ik van de hoofdpersonen houden. Ze gaan me aan het hart door hun echtheid en eerlijkheid, door hun hoop er steeds weer iets van te maken, door niet cynisch te worden, door moed in te spreken zonder dat het onecht wordt. Wat zijn mensen toch mooi!
Ga dit boek lezen![:]
[:nl]Isabel Allende – De winter voorbij[:]
[:nl]Na de Japanse minnaar, verheugde ik me op een nieuwe Allende. De winter voorbij is een aardig verhaal met veel persoonlijke geschiedenissen erin verweven. Lekker voor in de zon, maar het heeft me niet gegrepen of aan het denken gezet.
Allende heeft een enorme vertelkracht en weet me met bijna iedere persoonlijkheid die ze introduceert te boeien. Soms is dat misschien genoeg maar daarvoor was het verhaal mij wat te mager. Ik weet nog niet of ik de volgende weer ga lezen.[:]
[:nl]Jan van Aken – De Ommegang[:]
[:nl]Van Aken is een Nederlandse meesterverteller. In dit nieuwe boek, een historische roman van rond 1400, vertelt hij over Isidorus van Rillington. Isidorus wordt als klein kind te vondel gelegd bij een klooster en blijkt al gauw een geheugen van een olifant te hebben dat hij intensief traint. Hij heeft een onstilbare honger naar kennis en omdat hij alles kan onthouden en combineren, heeft hij al gauw ambities die tot in de hemel reiken. Het liefst van alles wil hij kathedralen bouwer worden.
Om deze ambitie te verwezenlijken gaat hij op reis naar plekken om te leren en goede contacten op te doen. Deze reis brengt hem tot diep in Azië, waar hij de wonderlijkste avonturen beleefd en ervaringen opdoet. Niet allemaal even fijn, maar hoopvol als hij is houdt hij vast aan zijn droom.
Heerlijk om te lezen. Fenomenaal als je bedenkt dat dit allemaal uit een mens kan ontspruiten! [:]