Luijters heeft een prachtig en aangrijpend gedicht geschreven over Sientje Abram uit de Rapenburgerstraat. Sientje stierf in de Tweede Wereldoorlog omdat ze Joods was. Geen enkele overlevende kan zich dit meisje herinneren en ook een foto is er niet. Alleen de archieven getuigen van haar bestaan.
In het gedicht brengt Luijters haar tot leven. Heel subtiel en heel dichtbij.
Het einde van het gedicht is heftig omdat Luijters daarin alle 350 namen van de vermoorde kinderen uit de Rapenburgerstraat noemt.
350 kinderen in één straat! Haast onvoorstelbaar, maar waar!

Prachtig uitgegeven gebonden paarse geïllustreerde editie van dit boek. Gibran schrijft korte stukjes over dè thema’s van het leven. Een wijze en genuanceerde denker. Een quote over ‘werk’:

Jou is verteld dat werk een vloek is , en arbeid een last. Maar ik vertel je dat jij meewerkt aan de droom van de aarde over haar voltooiing, dat jij de taak vervult die voor je klaar lag. Door te werken heb je het leven oprecht lief. Door het leven jouw arbeid te schenken word je ingewijd in haar intiemste geheim. […]
En is je verteld dat het leven een last is, en jij bent moe en gelooft de vermoeiden. Maar ik vertel je dat het leven zwaar is als je de overtuiging mist. En dat overtuiging blind is zonder kennis, en dat kennis ijdel is zonder het werk, en dat werk leeg is zonder de liefde; en dat wanneer je werkt met liefde, je één wordt met jezelf en één wordt met de ander en één wordt met God.

Zou deze tekst heden ten dage aanslaan in werkend NL?

Vader staat centraal in deze gedichtenbundel van Tellegen. Iedere bladzijde levert een nieuw gezichtspunt op het leven van de vader in een gezin. Tellegen heeft het geschreven vanuit het gezichtpunt van een van de drie kinderen. De broers en de moeder spelen belangrijke bijrollen.
De bundel is boeiend omdat Tellegen tovert met taal. Hij sleepte me de eerste vier regels mee in een beeld om dat beeld daarna ondersteboven te keren. Het stemde niet vrolijk, het maakte me treurig, het was teveel.

Dit is een recente dichtbundel van Szymborska die ik heb gekocht na het lezen van een van de weinige interviews die ze geeft. Uit dat interview (NRC, 17 augustus 2007) sprak zo’n sterke boeiende vrouw en het gedicht dat erbij was geplaatst was ronduit prachtig.
De bundel maakt waar wat ik had gehoopt. Wat opvalt is dat ze in haar gedichten schakelt naar verschillende niveaus van waarneming. Dat verrast me en bevalt me zeer. Ik denk omdat ik dat zelf ook graag doe.

Over deze verzameldichtbundel hoorde ik op de radio en ik werd gegrepen door een gedicht dat ten gehore werd gebracht. De bundel is samengesteld door zijn ex-vriendin.
Misschien is het mijn gebrek aan rust of vind ik het gewoon niet goed genoeg. In ieder geval ligt de bundel al tijden naast mijn bed en pakken de gedichten me niet echt.

Bijzonder uitgegeven dichtbundel van uitgeverij De Zingende Zaag.
De gedichten zijn bedoeld als tekst om bij je te dragen om je te ondersteunen in het leven.
Een paar gedichten zijn mooi, maar de meesten maken geen grote indruk op me.
De mooie:
– Dertien van Hester Knibbe
– Rustig nu, er kan je niets gebeuren van Alfred Schaffer.

Alle liedteksten van Frédérique Spigt mooi uitgegeven met haar eigen illustraties.
De illustraties geven de liedteksten een extra dimensie mee.