[:nl]IJsland in kleur, zo zou ik dit boek willen noemen. Ondanks de sneeuw, de wind en de  winterluchten, weet Laura Broekhuysen de IJslandse fjord waar ze met haar gezin is gaan wonen, kleur te geven. Het is een taalervaring die ik niet eerder heb meegemaakt. Prachtig, poëtisch, creatief. Iedere zin wil ik onthouden, omdat ze de taal zo mooi weet aan te wenden om iets gewoons te omschrijven. Twee citaten:

De luwte, schichtig, blijft nooit lang op één plek. Als het eb wordt trekt de zeen een luchtstroom met zich mee in het kielzog, wind wordt de helling af getrokken over ons land. Soms komt hij van vier kanten, we doen een stoelendans om het huis op het ritme van het getij. In het najagen van luwte is de wind sneller dan wij – welke hoek we ook om slaan, hij is ons voor geweest. 

Ook de natuur ondergaat inflatie als je er veel van hebt. Een dal zonder water vind ik nu niet veel bijzonders, terwijl we hunkerden naar zo’n plek toen we dagelijks het Vondelpark doorkruisten. Wijs ik mijn dochter op een regenboog, aankijkt ze ternauwernood op – weer een regenboog? Ik heb er vandaag al vijf gezien.

[:]

[:nl]Het lijkt erop dat ik van het ene mooie boek in het andere overga. Dit boek van de Duitse schrijver Daniel Kehlmann is een heerlijk verhaal dat zich afspeelt in de zeventiende eeuw. Kehlmann voert Tijl Uilenspiegel ten tonele, alhoewel die volgens oude verhalen eerder in de veertiende dan de zeventiende eeuw door Europa trok. Maar dat maakt niet uit, want Tijl is een uiterst fascinerende figuur en zou dat zijn in iedere eeuw waarin hij geleefd zou hebben. Een man die zijn publiek op magistrale manier kan bespelen, die niet schroomt te zeggen waar het op staat en iedere keer weer slim een uitweg weet te vinden.
Kehlmann benut Tijl om een belangrijk deel van de Duitse geschiedenis te beschrijven: de dertigjarige oorlog. Tijdens deze chaotische oorlog werd zo huisgehouden bij onze oosterburen, dat het land er aan het eind van die dertig jaar totaal verwoest bij lag. De Duitse bevolking (het land bestond nog uit veel vorstendommen, vrijstaten en landen) heeft daar vast en zeker een trauma opgelopen omdat het van alle kanten werd aangevallen en verwoest.
Wat ik vooral erg mooi vond was de magie die Kehlmann in het boek verwerkt. Wat is er echt en wat is een verzinsel? Wie leeft en wie is al dood? Je weet het soms niet.[:]

[:nl]In deze roman vertelt Seethaler het verhaal van Franz, een jongen die opgroeit in een eenvoudige omgeving aan een meer. Op een dag vertrekt hij naar Wenen om als leerjongen van een sigarenboer te gaan werken. In Wenen ontdekt hij gaandeweg het leven van een jongeman, maar dat brengt hij hevig in verwarring. Gelukkig kan hij te rade gaan bij een klant van de sigarenboer; een professor in de psychoanalyse genaamd Freud. Zij ontwikkelen een vriendschap, die Seethaler prachtig onder woorden brengt.
Het is de puurheid van de jongeman die ontroerend mooi beschreven wordt. Het decor van een Oostenrijk dat rond 1938 moet kiezen tussen de eigen koers of aansluiting bij Duitsland, biedt een benauwend perspectief.
Een prachtig geschreven boek dat me net als zijn eerder vertaalde boek aangreep. Eenvoudig maar zeer treffend taalgebruik. En mooie magische momenten. [:]

[:nl]Wat een intiem boek. Wat een prachtige roman. Wat indrukwekkend. Misschien wel het mooiste boek dat ik het afgelopen jaar heb gelezen.
Adichie vertelt over Ifemelu, een jonge vrouw die haar draai probeert te vinden in het leven. Ze heeft een zielsverwantschap met haar medestudent Obinze. Als ze naar Amerika gaat om daar verder te studeren, lukt het haar echter niet om die verbinding in stand te houden. Ze gaan ieder hun eigen weg op zoek naar wie en wat ze werkelijk zijn of willen zijn. Het is zo’n eerlijk moedig relaas naar wat je drijft en naar de echte liefde. Het komt zo dichtbij. Erg van genoten en absolute aanrader.[:]

[:nl]Na het lezen van de rauwe romans Toen kwamen de wolven van Giraldi en De Oogst van Crace, was ik op zoek naar meer van dit genre en las de recensie over dit boek van Ian McGuire. Daarbij kwam laatst ook de documentaire Death in the Terminal (2Doc, NPO). De vraag die in deze boeken en documentaire voor mij centraal staat is, wat de mens doet als zij/hij in het nauw komt. Het fascineert me zeer. Ik vind het een interessante vraag nu in steeds meer Westerse landen een schil van beschaving wordt afgelegd door machthebbers die ongegeneerd liegen en met ongegeneerd de rijken verrijkende belastingwetgeving. Wat staat ons te wachten of hoe keren we het tij?
Ian McGuire beschrijft in Het Noordwater de walvisvaart die op zijn einde loopt. Een wereld waarin mannen in extreme omstandigheden moeten overleven en worstelen hun beschaving te behouden tegen alle druk van buitenaf in. Goed en toegankelijk geschreven en tot het einde spannend. De hoofdpersonen hadden iets meer kleur en diepte mogen hebben, maar toch een geslaagd boek.[:]