Tijdens het lezen van dit al wat oudere boek van Indriðason had ik steeds het gevoel alsof ik hetoek al had gelezen. Maar och niet helemaal. Ik ben er nog niet achter wat me dat gevoel heeft gegeven maar dat komt vast wel.
Op een begraafplaats in Reykjavik wordt het lichaam van een jonge vrouw gevonden. Ze is niet te identificeren door het anonieme bestaan dat ze heeft geleid in de stad. Erlendur is weer in de hoofdrol gelukkig.