Alle berichten van renate

Oek de Jong – Hokwerda’s kind

Na twintig (?) jaar weer een mooie roman van Oek de Jong. Het boek leest als een trein. Echte identificatie met de hoofdpersonen voel ik niet, maar het is toch realistisch genoeg om geboeid te blijven.
In het leven van Lin spelen mannen een prominente rol. Ieder van hen heeft een specifieke rol, die ze stukje bij beetje voor zichzelf weet te ontrafelen. Helaas kan ze niet handelen naar haar inzichten en verliest ze zichzelf volkomen.

Lisette Lewin – Voor bijna alles bang geweest

Vlot geschreven roman over het leven van een jonge vrouw in onderduiktijd en haar studietijd na de oorlog. Boeiend verhaal, wel triest. Maar de mooie vlotte schrijfstijl maakt veel goed.
In 2001 las ik van haar ook
“Een hart van prikkeldraad”. De conclusie die ik daar trok, geldt hier ook: “Het toont weer eens aan hoe belangwekkend een veilige en liefdevolle jeugd is.”

Erwin Mortier – Sluitertijd

Weer een hele mooie roman van Mortier.
Hij schrijft echt magistraal.
Hier een mooi citaat:
“De rest van de avond verliep in een stilte die bij het minste geringste aan diggelen had kunnen vallen. In de achterkeuken haalde tante de kasten leeg om ze schoon te kunnen maken, wat haar uitgelezen kansen bood om door bruusk gerammel van serviesgoed en weckpotten morsesignalen van gekrenktheid door het huis te sturen. Ten slotte floot de ketel op het fornuis verlossing.
‘Nog liefhebbers voor thee?’ riep ze, ten teken dat de vrede was afgekondigd.

Daar kan geen andere schrijver tegenop, als je het mij vraagt.

Richard Yates – Revolutionary Road

Indrukwekkend boek van Yates. Hij schreef het boek in 1961, maar het is nog steeds actueel. Dat is toch een kunst.
Het stel Frank en April hebben een gemiddeld leven in een gemiddelde suburb aan de Oostkust van de USA, met twee gemiddelde kinderen.
Maar hoe gemiddeld gaat het ze nu eigenlijk? Wat dragen ze met zich mee? Wat beweegt ze? Ontkomen ze aan het gemiddelde?
Deze vragen beantwoordt Yates in een mooie stijl. En het is dus net alsof het vandaag zou kunnen spelen.

Ed van Thijn – BM

Dit boek leest als een trein. Van Thijn schrijft namelijk met een vlotte pen.
De onderwerpen spreken mij zeer aan als Amsterdammer en als ex-adviseur openbare orde en veiligheid van de twee burgemeesters na hem.
Het boek geeft een mooi beeld van de veelzijdigheid van de functie van burgemeester en een leuke inkijk in de Stopera. Door de vele anekdotes en treffende beschrijvingen van mensen waarmee hij heeft samengewerkt, komt het burgemeestersbestaan tot leven in de verbeelding.

Lars Saabye Christensen – De halfbroer

De recensies in de kranten zijn bewaarheid. Dit is een heel goed boek.
De Noorse Christensen schrijft een fantastische verhaal over Barnum en zijn halfbroer.
Steeds licht de schrijver weer een tikje meer van de sluier op, want er hangt een behoorlijk zware sluier (soms letterlijk) over de levens van de diverse personages. Hij blikt vooruit en achteruit, bouwt de spanning mooi op, 640 bladzijden lang.
En dat is (een) kunst.

Halldór Laxness – Onafhankelijke mensen

Prachtig boek uit 1935 van de IJslandse Nobelprijswinnaar Laxness!
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik helemaal in IJsland ben geweest, bij de schapenboeren die zich daar rond 1910 met moeite het hoofd boven water (sneeuw) hielden. Laxness beschrijft het leven van Bjart, die onder geen beding afhankelijk wil zijn van een ander. En dat kost hem bijna alles; zijn schapen, zijn vrouwen, zijn kinderen.
Het boek is een mix van proza en poëzie en boeit alle 600 bladzijden lang.
In 2001 voor het eerst in het Nederlands vertaald.
Bedankt broer, voor de goede tip!