Enquist heeft een prachtige roman geschreven over het leven van een pianiste van geboorte tot ouderdom. In enkele scènes weet ze Wanda’s leven treffend te beschrijven. Zowel het pianospel, als de liefde en de impact van de Tweede Wereldoorlog.
Iemand raadde mij aan om dit boek te lezen. Ik las en ik dacht, dit komt me bekend voor. Nadat ik het boek uit had, bleek uit mijn leesschriftje dat ik het boek ook in november 1997 had gelezen, vlak na de geboorte van Florien. De thematiek spreekt me nu sterker aan, omdat het in mijn leven is gekomen.
Categorie archieven: fictie
Henning Mankell – De Daisy Sisters
Een roman van Mankell uit 1982 en dat is te merken. Zijn schrijverschap heeft zich sindsdien verder ontwikkeld, want deze roman is bij vlagen langdradig. De stijl is al goed en de manier waarop hij in enkele pennenstreken een personage introduceert is echt knap. Maar destijds schrapte hij nog niet al het overbodige, om wat overbleef sterker te maken.
De Daisy Sisters gaat over diverse generaties vrouwen in Zweden tussen 1940 en 1980. Iedere generatie had zo z’n eigen strijd te voeren. Maar ook zijn sommige rode draden hardnekkig en onafhankelijk van tijd.
Lionel Shriver – We moeten het even over Kevin hebben
Lionel Shriver is een onbekende schrijfster in Nederland en dat is jammer, want ze heeft een aangrijpend roman geschreven. Het boek gaat over een moeder die terugblikt op de ontwikkeling van haar zoon en haar relatie met hem. Haar zoon pleegt op zijn vijftiende meervoudige moorden op zijn school en de vraag die voor ligt is hoe hij daartoe is gekomen.
Wat mij vanaf het begin van de roman trof, is de aangrijpende eerlijkheid van de moeder. Ze ontziet zichzelf niet.
Je moet wel een stevige maag hebben vanwege de gruwelijke details zo af en toe. De enige opmerking die ik heb gaat over de omvang; het had iets compacter gekund.
Franca Treur – Dorsvloer vol confetti
De debuutroman van Franca Treur is lovend besproken in de pers. En dat is terecht. Ze weet in een pure stijl heel mooi te verwoorden wat het betekent op te groeien in een streng christelijk gezin. “Want wat zul je straks zijn, m’n kind, als je voor Zijn rechterstoel zal staan: kaf of koren?”, dat is een tekst van haar oma die de kern raakt. Die zin bevat het absolute, het onontkoombare, het verstikkende en het schadelijke voor ieder kind dat opgroeit in zo’n omgeving. Er is geen ontsnappen aan. Zelfs als alles al lang is afgezworen, blijft die zin hangen, althans bij mij.
Hoofdpersoon is Katelijne en zij verkent – per ongeluk met alle goede intenties van een braaf kind – de grenzen van wat wel in niet kan in de gemeenschap. Haar oma predikt, haar moeder overleeft dankzij haar tuin, haar vader maakt er het beste van en haar broers nemen het gelukkig wat minder serieus. Aanrader!
Conny Braam – De Handelsreiziger van der Nederlandsche Cocaïne Fabriek
Braam schrijft altijd boeken waarin fictie en werkelijkheid door elkaar heen lopen. Dat maakt haar boeken boeiend en ik vind het een prettige manier van schrijversengagement; een onderwerp waarover de laatste maanden nogal is gediscussieerd in NRC. Bovendien vergroot het de kennis van de lezer over allerlei tot dat moment onzichtbaar onrecht in ons (recente) verleden.
Het boek gaat over een jonge man die voor de fabriek inkopers van cocaïne afreist om duizenden kilo’s aan de man te brengen. Hij is erg succesvol en verdient er een goede boterham aan. Van de provisie van één van zijn deals koopt hij bijvoorbeeld een Harley Davidson. Kennelijk zitten er grote marges op de verkoop van de cocaïne. Zijn afnemers zijn de landen die op dat moment verwikkeld zijn in de Eerste Wereldoorlog. Zij gebruiken het spul om hun soldaten de moed te verschaffen om uit de loopgraven te klimmen en te vechten. De tweede hoofdpersoon is een van die soldaten. Al gauw blijkt dat de Nederlandsche Cocaïne Fabriek de grootste producent van cocaïne ter wereld is en met medeweten van de Nederlandse Staat dit giftige goedje tegen hoge winsten over de wereld verspreid. Een nauwelijks voorstelbaar, maar gruwelijk realistisch feit.
Video waarin Conny Braam vertelt over het boek.
Jonathan Littell – De welwillenden
De afgelopen weken heb ik meerdere keren overwogen te stoppen met lezen in dit boek. Wat een gruwelijkheden. Ik werd er letterlijk misselijk van en het boek kwam ’s nachts terug in mijn dromen. Toch heb ik het niet weggelegd, want het had me al gegrepen.
Littell beschrijft de Tweede Wereldoorlog vanuit het perspectief van SS-officier Max Aue. Hij wordt erop uitgestuurd om rapporten te schrijven over de uitroeiing van de joden achter het optrekkende Oostfront. Daarna van de situatie in Stalingrad en als hij dat ternauwernood overleeft, krijgt hij de opdracht ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk joden worden geselecteerd voor de arbeitseinsatz. Daartoe inspecteert hij de concentratiekampen in Oost Europa. Ondertussen leren we Aue beter kennen en wordt duidelijk dat hij er redelijk goed in slaagt te verbergen dat hij een getraumatiseerd mens is. De beschrijving van zijn episodes van verwarring zijn indrukwekkend. Evenals de manier waarop Littell dit allemaal met een grote historische feitenkennis weet te combineren, waardoor het ook leest als een geschiedkundig boek.
Audrey Niffenegger – De vrouw van de tijdreiziger
Dit is een bijzonder boek door de bizarre constructie. Hoofdpersonen zijn een man en vrouw, waarvan de man door een genetische afwijking reist in de tijd. Op een van de tijdreizen ontmoet hij – hij is dan 36 – voor het eerst zijn toekomstige vrouw – zij is dan 6. Het boek gaat over hevige liefde en trouw ondanks alles. Niffenegger heeft het vlot geschreven en sleept je mee; ik kon het niet wegleggen. Gewoon een goed boek om je in de winkel heerlijk mee te nestelen op een warm plekje. De verfilming van het boek is net uitgekomen.
Carla de Jong – In retraite
De Jong heeft een origineel en spannend boek geschreven. Een groep mensen trekt zich tien dagen terug om hun leven onder de loep te nemen en eventuele problemen te lijf te gaan. Dat te lijf gaan is tamelijk letterlijk in de aanpak van begeleider Catherine. De Jong heeft een mooie schrijfstijl, weet de spanning goed op te bouwen en brengt alle spelers tot leven door ieder hoofdstuk het perspectief van een ander te kiezen. Ik kon het niet wegleggen.
Als je van psychologie en groepsprocessen houdt, is dit boek echt een aanrader! Overigens komt vrijdag 30 oktober 2009 haar tweede roman uit.
Sarah Waters – De kleine vreemdeling
Spannende roman van Waters over een huisarts die betrokken raakt bij het wel en wee op een landhuis dat teloor dreigt te gaan. Waters weet de personages treffend neer te zetten. Je ziet ze door het huis lopen. De huisarts is prettig naïef en rationeel, maar of hij het daarmee redt is de vraag. Ik bleef doorlezen en kon het niet meer wegleggen.
Sarah Dunant – In het gezelschap van de courtisane
Dunant zorgt ervoor dat ik het genre historische roman helemaal omarm. In deze roman neemt ze me mee naar Venetië rond 1527. Hoofdpersoon is een klein mens Bucino. Hij probeert samen met zijn zakenpartner, een courtisane, een nieuw bestaan op te bouwen, nadat ze in Rome alles zijn kwijtgeraakt en genadeloos zijn bewerkt met messen. Het blijkt niet eenvoudig om in Venetië op een min of meer legale wijze weer aan het werk te gaan. Allereerst omdat mevrouw ernstige verwondingen heeft die moeten genezen en haar haargroei weer moet terugkeren. Daarnaast is het noodzakelijk om een eerbiedwaardige beschermheer te vinden.
Ook in deze roman schetst ze weer als vanzelf de tijdsgeest en weet ze me zover te krijgen dat ik schilderijen van Titiaan ga opzoeken op internet. Ze weet de kunsten zo mooi te verwoorden dat mijn nieuwsgierigheid het van me overneemt. Aanrader voor liefhebbers van het genre historische roman!