Categorie archieven: fictie

Pascal Mercier – Nachttrein naar Lissabon

Het is tijden geleden dat ik een boek las met zoveel opzettelijk aangebrachte ezelsoren. Bij iedere ezelsoor trof mij een passage. Mercier heeft een prachtige roman geschreven over existentiële kwesties en die vol staat van mooie scenes.  Op bladzijde 116 beschrijft hij een ontmoeting met een oude man die een kopje thee drinkt: pure ontroerende schoonheid.
Het is ook een compact geschreven doek. Ik heb in tijden niet zo lang over een boek gedaan, maar wilde niets missen en nam dus de tijd.
Een Zwitserse leraar verlaat zijn honk en volgt het leven van een Portugese schrijver, wiens boek hij bij toeval in handen krijgt en die hem fascineert.
Aanrader!

Carlos Ruiz Zafón – De schaduw van de wind

6 Miljoen exemplaren werden er al verkocht van dit boek. Het is inderdaad een spannend en intelligent opgebouwd verhaal. Het ademt een mystieke sfeer, zoals die ook voorkomt in de boeken van Isabel Allende. Boeiend dus en het zuigt je mee.
Een jongeman vindt een boek waarvan de inhoud langzaam maar zeker vervlecht met zijn eigen leven. Hij gaat op onderzoek uit en stuit op trieste en misselijkmakende geschiedenissen.
Een klein kritiekpunt heb ik toch. Ik vind de beschrijvingen van de vrouwelijke hoofdfiguren namelijk niet zo sterk als die van de mannen. Ruiz Zafón zet de vrouwen tamelijk clichématig neer, zonder een diepere laag aan te boren. Dat is jammer.
Al met al toch een goed boek van 540 bladzijden leesplezier.

Philip Roth – Alleman

Prachtig boek van Roth over ouder worden. In een heldere stijl maakt de hoofdpersoon ons deelgenoot van zijn frustraties over het steeds minder goed functionerende lichaam. Hij blikt terug op zijn jeugd en zijn huwelijken en vertelt over zijn dierbaren. Op een natuurlijke manier groeit de genegenheid. 
De eerlijkheid en daarmee de kwetsbaarheid van deze oude man, zorgen ervoor dat Roth mij raakt. De toenemende eenzaamheid en in zichzelf gekeerdheid. Al met al ontroerend mooi.

Aaf Brandt Corstius – Het jaar dat ik 30 werd

Op de Ladies Night van de Openbare Bibliotheek Amsterdam las Aaf Brandt Corstius voor uit haar manuscript. Goed geschreven, hilarisch en prachtig voorgedragen; ik wilde het boek lezen!
Het is inderdaad een goed geschreven en grappig boek, maar het blijft wel wat aan de oppervlakte steken. Het is een stijl die na een paar hoofdstukken niet meer verrast en dan blijkt het verhaal wat dun.
Dus gewoon leuk.

Isabel Allende – Inés, vrouw van mijn hart

Eindelijk weer een Allende die speelt in Chili en ver in het verleden.
Deze historische roman gaat over een vrouw met lef die leefde rond 1550. Ze trok met de Spaanse conquistadores (klinkt minder heftig dan veroveraars) naar Chili om het land te kolonialiseren. De ontberingen waren heftig en de begane gruwelen nog heftiger.
Het boek geeft een mooi tijdsbeeld en leest als een trein, maar mist wat mij betreft de psychologische diepgang van bepaalde eerdere boeken. Ik was dus tevreden na lezing maar ook een tikkeltje teleurgesteld.