Categoriearchief: fictie

Jens Christian Grøndahl – Indian summer

In deze roman beschrijft Grøndahl weer op meesterlijke wijze de gedachtenwereld van de mens.
Een schrijver ontmoet zijn eerste liefde van lang geleden en zoekt zijn geheugen af.
Het verhaal ademt eenzaamheid op een mooie wijze. Je voelt je er niet eenzaam door.
Grøndahl doet me denken aan Kundera. Net als in ‘Onwetendheid’ snijdt hij het thema aan van een tweede kans.
Een hele mooie roman!

Nick Hornby – How to be good

Aardig boek en te lezen in het Engels (ook zonder talenknobbel).
De vraag die centraal staat: “Wat te doen om een goed mens te zijn”.
Leden van het gezin gaan hier erg ver in, tot wanhoop van de ik-persoon.
Het zet je aan het denken over je eigen bijdrage aan de maatschappij.
Maar de twee laatste bladzijden zijn eigenlijk het belangrijkst:
Om je eigen geestelijke gezondheid te bewaren, kun je je het best regelmatig afzonderen met een goed boek!

Joan Clark – Smeltbreedtes

Newfoundland tussen 1910 en 1999. Het familieverhaal van Aurora.
Een prachtige roman die erg naar Newfoundland doet verlangen.
Clark schrijft soepel en weet de sfeer van de woeste zee en het eiland goed over te brengen.
Het boek laat zich vergelijken met ‘Laten wij aanbidden’ van Ann-Marie MacDonald, ‘Witte oleander’ van Janet Fitch en de trilogieën van Wassmo.
Een aanrader als je houdt van familiesages.