Göbel vertelt in dit boek het aangrijpende levensverhaal van Janny Moffie-Bolle. Zij groeit op in een joods gezin, overleeft diverse nazivernietigingskampen en probeert daarna haar leven weer op te bouwen. De schrijfster beschrijft dit in een heldere, feitelijke en haast staccato stijl, gebaseerd op de vele gesprekken die ze met Janny Moffie-Bolle voerde. Het is wederom indrukwekkend te lezen hoe levenskrachtig sommige mensen zijn. De staccato stijl waardoor je als lezer van scene naar scene springt, gaf mij achteraf wel het gevoel dat ik er snel doorheen was geloodst. Snel, want het is eigenlijk te afgrijselijk.