[:nl]Dit boek met een nieuw perspectief op trouw en ontrouw zag ik een half jaar geleden liggen bij een vriend en hij beval het aan. Ik vroeg me af waarom hij het las. Probeerde hij iets wat verborgen was te rechtvaardigen of las hij het uit interesse? Hij zei dat hij het uit interesse las en dat het goed was geschreven. OK, mij boeide het onderwerp ook en ik besloot het aan te schaffen.
Daar lag het dan naast mijn bed; een spannend onderwerp waar ik zelf ook zo mijn betrokkenheid bij had. Pas nu en helemaal door de prachtige aflevering van Zomergasten met Esther Perel, ging ik het boek met interesse lezen.
Het blijkt een goed en boeiend inzicht te geven in wat er zoal met de mens kan gebeuren als er sprake is van ontrouw. Zowel vanuit het perspectief van degene die ontrouw is als van degene die een ontrouwe partner heeft.
Perel plaatst het thema bovendien in een historisch perspectief over hoe het huwelijk zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld van een zakelijke overeenkomst tot een allesomvattende liefdesrelatie. Een hedendaags huwelijk omvat idealiter naast de zakelijke kant van voor elkaar zorgen in voor- en tegenspoed en eeuwige trouw, ook hechte vriendschap, diepe liefde, heftige lust, verstandig ouderschap en raadgeverschap, boeiend vakantiemaatje voor elkaar zijn en wat dies meer zij. Dat is nogal veel gevraagd! Vind dat maar eens in een persoon.
In zo’n exclusieve relatie verwachten sommige partners ook nog dat ze recht hebben op inzicht in de gedachtenwereld van de ander. Althans dat verwachtte ik in eerdere relaties, maar mijn huidige partner maakte daar meteen korte metten mee en vond het heel gewoon dat zijn gedachten de zijne bleven. Dat was even wennen maar al snel heel fijn.
Het boek daagt je uit vanuit veel meer perspectieven naar ontrouw kijken. Bijvoorbeeld ook te onderzoeken waarom mensen het doen en dat het ook niets met hun partner te maken kan hebben, maar gaat om ontwikkeling van delen van zichzelf. Het gaat over patronen uit de jeugd die aan ontrouw ten grondslag kunnen liggen. Over het verlies aan lust als je zelf of je partner helemaal in de zorgzame moederrol opgaat en de andere rollen in een relatie vergeet.
Het is geen pleidooi voor alles kan en mag, maar vergroot je inzicht. Het is wel een pleidooi voor het gesprek erover en meer open minded zijn voor en bewustzijn van de behoeften van jezelf en van je partner.
Ik kan het aanbevelen en zorgde bij mij ook voor heling van oude pijn, omdat ik mezelf er beter door begrijp.[:]