Met dit boek heeft Mantel een toegankelijk en tot de verbeelding sprekend boek geschreven over het Engelse koningshuis aan het begin van de Renaissance. Hoofdpersoon is Thomas Cromwell, een niet fictieve personage, die ondanks zijn eenvoudige afkomst opklom tot de hoogste dienaar van Henry de Achtste.
Allerlei historische figuren (Holbein, Erasmus, Maarten Luther) komen langs en dat maakt het tot een geschiedenis om te onthouden. Ook een tijdperk dat – naar ik nu begrijp – een prachtige inspiratiebron was voor Shakespeare.
Het enige kritiekpunt is dat de vaart af en toe uit het verhaal was en dan zijn de 670 bladzijden toch wel een kluif. Ook denk ik dat de veelheid van feiten die Mantel kwijt wilde ten koste is gegaan van de diepgang van de karakters.
Mantel won de Man Booker Price met dit boek in 2009.