De ondertitel luidt Het verhaal van mijn joodse grootvader. Joosje Lakmaker schrijft over haar grootvader Leman Lakmaker, een man die in grote armoe opgroeit in de Joodse buurt rond het Waterlooplein en zich weet op te werken tot uitgever/ondernemer. Zij doet dit door het verhaal mooi te integreren met het tijdsbeeld van 1900 tot 1942; het opkomend socialisme, de grote crisis, de arbeidersklasse die zich emancipeert.
Leman en zijn vrouw Fie onttrekken zich aan hun joodse achtergrond, breken met de joodse religie en laten zich zelfs uitschrijven. Als de Duitse bezetter voorschrijft dat joden een gele jodenster op hun kleding dragen, weigert Leman dat te doen. Het maakt allemaal niet uit…
Het meest indrukwekkende deel van het boek is toch het begin. De eerste vier bladzijden waarin de stambomen van Leman en Fie staan afgebeeld. Van de 13 kinderen van het gezin waaruit Leman komt, overleeft één broer de nazi’s. 19 familieleden sterven in Oost-Europa. Voor Fie geldt dat geen van haar broers en zussen de oorlog overleeft; 20 sterven in Auschwitz of Sobibor. Heftig, iedere keer weer opnieuw.
Hallo Renate, kort en krachtig het relaas van dit boek.
Ik zelf vond het zo goed om dat de man een rots vast vertrouwen had in zijn socialist zijn en zich min of meer onschendbaar achtte – hij was toch geen Jood meer nietwaar – heb je toevallig de tentoonstelling gezien in het Gemeente Archief over de Joodse vermoorde kinderen in WO II – 18.000 in aantal en slechts van 2000 nog een foto aanwezig met tekst. Ik heb er 5 uur in stilte rond gelopen en erg onder de indruk het archief weer verlaten. Guus Luijters en zijn secretaresse hebben het opgezet en na de tentoonstelling nog een 800 fotos gekregen van mensen waarvan de kinderen in de tentoonstelling genoemd werden. Ook “Sterrelied “van Guus Luijters heeft grote indruk op mij gemaakt. Nu net zijn Kinderkroniek 1940-1945 gekocht.
Hallo Renate, kort en krachtig het relaas van dit boek.
Ik zelf vond het zo goed om dat de man een rots vast vertrouwen had in zijn socialist zijn en zich min of meer onschendbaar achtte – hij was toch geen Jood meer nietwaar –