Na twintig (?) jaar weer een mooie roman van Oek de Jong. Het boek leest als een trein. Echte identificatie met de hoofdpersonen voel ik niet, maar het is toch realistisch genoeg om geboeid te blijven.
In het leven van Lin spelen mannen een prominente rol. Ieder van hen heeft een specifieke rol, die ze stukje bij beetje voor zichzelf weet te ontrafelen. Helaas kan ze niet handelen naar haar inzichten en verliest ze zichzelf volkomen.