Amsterdam vanuit een perspectief, zoals ik het niet dagelijks meemaak. Vuijsje beschrijft in dit boek hoe het er in de stad aan toegaat vanuit het perspectief van jonge mensen. Zowel het “nette” als het “ruigere” Amsterdam legt hij bloot in klare taal. De dialogen zijn een genot om te lezen. Wat een taalontwikkeling heb ik gemist door me alleen in ambtelijk en grachtengordel Amsterdam op te houden. Anderzijds ben ik blij dat ik niet in een omgeving verkeer waar het zoveel om sex draait. Sommige scènes maakten me misselijk, zoals de vrouw op de matras middenin de kamer en de vrouw in de kelderbox. Is dit nu de sexualisering van de samenleving? Is het aangezet?
Wat me aan het denken heeft gezet is de manier waarop Vuijsje mensen indeelt in de manier waarop ze allochtonen in de openbare ruimten qua lichaamstaal bejegenen. Hoe handel ik zelf? Heb ik echt oogcontact? Hoe snel grijp ik naar mijn tas als ik in de tram sta?
Aanrader!