Als secretaris van het Innovatieplatform in de eerste anderhalf jaar van het bestaan ervan, heeft Nauta de macht van dichtbij gezien en geproefd. Helaas heeft het hem niet gesmaakt en dat pleit voor hem. Wat hij beschrijft is de machtspolitiek in de haarvaten van Nederland, waar de ego’s welig tieren en het gezamenlijke doel regelmatig door angst (voor de media) uit het oog wordt verloren. Het is een ontluisterend beeld, maar helaas wel bekend. Als ambtenaar zie ik het vaak om me heen; ook in Amsterdam. Alhoewel er hoop gloort voor de stad met dit College dat merkbaar zijn best doet collegiaal te besturen.
Nauta heeft het boek op een toegankelijke manier geschreven en kan er al grappen over maken. Ik begreep dat dit boek wel de derde versie van het verhaal is, omdat er in de eerdere versies nog teveel boosheid zat. Dat zou inderdaad een minder aantrekkelijk boek hebben opgeleverd en waarschijnlijk medelijden hebben opgewekt voor Nauta. En dat ik niet nodig. Nu ervaar ik medelijden met NL. Maar ik blijf optimistisch. Ook wij krijgen onze Obama. Er zijn er al een paar in ontwikkeling als ik zo om me heen kijk en de beweging van cultureel creatieven aanschouw.
Wat ook leuk is aan het boek is dat ieder hoofdstuk eindigt met lessen en survivaltips. Echt lezen als je van politiek houdt of ambtenaar bent!