Alle berichten van renate

[:nl]Benedict Wells – Het einde van de eenzaamheid[:]

[:nl]Het is lang geleden dat ik een boek in een ruk heb uitgelezen. Maar deze roman had me te pakken en ik liet niet meer los tot ie uit was. Wells kan dus schrijven!
Jules verliest op zijn elfde zijn ouders. Zijn wereld kantelt en samen met zijn broer en zus verhuist hij naar een internaat. De roman beschrijft de 30 jaar die volgen en hoe (het) verlies de levens van zijn naasten beïnvloedt. De dood is steeds dichtbij in het boek. Wells (1984!) weet een melancholische diepgang te scheppen, maar die wordt nooit overdadig zwaar. Omdat mensen veerkrachtig zijn en soms even niet. Aanrader!
En de vergelijking met John Irving snap ik.[:]

[:nl]Han Kang – De vegetariër[:]

[:nl]In de vegetariër kiest een vrouw radicaal voor het veganistische dieet. Ze heeft een droom gehad en kan niet anders. Kang laat stukje bij beetje zien wat deze jonge vrouw gemotiveerd heeft dit te doen. Door de ogen van haar man, van haar zwager en van haar zus krijgen we steeds meer te weten of wat zich heeft afspeelt in haar leven.
Mooie kennismaking met de Koreaanse literatuur. Een fascinerend boek dat intrigeert. Over wanhoop en een poging te ontsnappen aan het leven.[:]

[:nl]Ken Wilber – Trump and the Post-Truth World[:]

[:nl]Ken Wilber, grondlegger van het integrale gedachtengoed ging onlangs een artikel schrijven over wat hij zag gebeuren in de USA rond en na de verkiezing van Trump. Om wat er gebeurde ook te verwoorden in termen van Spiral Dynamics, een universeel model dat ontwikkeling beschrijft. Dat mondde uit in een boekje van 80 pagina’s, in het Engels en gratis te downloaden.
Het is pittig kost, maar wel zeer boeiend. Het geeft een plausibele verklaring voor de verkiezing van Trump en het sterke anti-sentiment tegen de elitaire vooral Democratische orde. Het boek zette me erg aan het denken en ik ga er graag over in gesprek. Vandaag ben ik er echt even voor gaan zitten om het uit te lezen en aantekeningen te maken.
Wilber schrijft niet heel toegankelijk en verwacht ook al best een zekere kennis van Spiral Dynamics, bovendien herhaalt hij zichzelf veel in het boekje. Maar ondanks dat alles, kan ik het toch aanraden om te lezen. Om te begrijpen in welke tijd we leven en wat we kunnen doen om de huidige situatie ten goede te keren. Opnieuw is de boodschap: COMPASSIE en INCLUSIE.[:]

[:nl]Anne B. Ragde – De leugenhuis trilogie[:]

[:nl]Een trilogie over het leven op het Noorse platteland, daarin heb ik de afgelopen maand gelezen. Het was de moeite waard. Het verhaal over de familie Neshov, de drie broers, hun ouders, hun kinderen, hun werk, hun relaties. Alles kwam aan bod en de pijnlijkheid was groot.
Het is een melancholische roman. Het landschap en de boerderij doen mee om over te brengen hoe het er daar aan toegaat. De pijnlijkheid van het langs elkaar heen bewegen, van elkaar net niet snappen, van de moeite om een echt gesprek met elkaar te hebben. Boeiende materie dus al met al en toegankelijk onder woorden gebracht door Ragde.[:]

[:nl]Graham Swift – Moeders Zondag[:]

[:nl]Op Moeders Zondag hebben de dienstboden in Engeland een dag vrij om hun moeder te bezoeken, althans in 1924. Jane is te vondeling gelegd, heeft geen moeder en zoekt daarom een andere dagbesteding. Dan krijgt ze een telefoontje en verandert haar dag.
Werkelijk een prachtig boek. De krachtige eenvoudige taal die Graham Swift gebruikt spreekt mij zeer aan. Het gebruik van herhaling, de zintuiglijke prikkeling, het steeds een beetje meer loslaten. Een heerlijk boek om niet meer weg te leggen.
Het is ook een mooi tijdsbeeld van een klassenmaatschappij. En mooi hoe mensen onbewust weten en inspelen op elkaar.
Zeer aanbevelingswaardig. [:]

[:nl]Roald Dahl – Oom Oswald[:]

[:nl]Het gebeurt niet vaak dat ik een boek voor de tweede keer lees, maar voor Roald Dahl maak ik kennelijk een uitzondering. Als kind van ongeveer 12-14 jaar las ik graag zijn boeken voor volwassenen en vond dat erg opwindend.
Dit boek gaat ook nog eens over opwinding. De hoofdpersoon vindt een afrodisiacum uit dat zo goed werkt, dat hij bijna ogenblikkelijk miljonair wordt door met de verkoop te starten. Even later ontmoet hij een wetenschapper die een methode heeft uitgevonden om sperma lange tijd te bewaren en dan is het hek van de dam. In een fantastische zeer fantasierijke reeks van gebeurtenissen, neemt Dahl je mee door Europa langs bekende persoonlijkheden. Super grappig en al die opwinding!
Heerlijk boek dus.[:]

[:nl]Plato – Sokrates’ verdediging[:]

[:nl]Tijdens het opruimen van mijn boekenkast kwam ik een dun boekje van Plato tegen. En dat zag er aantrekkelijk uit, omdat het over de verdediging van Sokrates ging en Sokrates de laatste tijd mijn belangstelling heeft. Ik dacht eigenlijk dat het lezen van Plato een intellectuele opgave zou zijn en dit kleine boekje was een uitdaging om het toch een aan te gaan. Ik was positief verrast over de toegankelijkheid van de tekst en kon er zowaar van genieten.
De kern van het boekje is de prachtige zin:

Ik heb in ieder geval íets meer inzicht dan [de ander],
alleen doordat ik niet denk iets te weten wat ik niet weet.

Denk daar maar eens over na![:]

[:nl]Patricia Cornwell – Chaos[:]

[:nl]Naast Donna Leon schrijft ook Patricia Cornwell elk jaar een nieuw deel over haar hoofdpersoon. Dit jaar kwam in beide reeksen deel 25 uit!
Patricia Cornwell schrijft over Kay Scarpetta, een patholoog-anatoom in Boston en haar familieleden en collega’s. Dit boek stond vol uitleg en herhaling over alle belevenissen in het verleden om potentiële nieuwe lezers bij te praten. Dat hoeft voor mij niet. Daarnaast kiest ze niet voor een nieuwe misdadiger die ze moet ontmaskeren, maar komen dezelfde personages terug. Dat begint me nu te vervelen. Het enige originele was de vondst hoe deze keer de moord was gepleegd; daarin gaat ze wel met de tijd mee.
Dus neem ik me weer voor de volgende niet meer te lezen… [:]

[:nl]Donna Leon – Eeuwige jeugd[:]

[:nl]Heerlijk om meteen door te kunnen lezen in het volgende deel over Commissario Brunetti.
Tijdens een diner ontmoet Brunetti een oude dame wiens kleindochter ooit bijna verdronk. Hierdoor lijdt het meisje aan blijvend hersenletsel en zal ze geestelijk nooit ouder worden dan 8-9 jaar. Haar grootmoeder kan na 15 jaar nog steeds niet accepteren dat het een ongeluk was, omdat het meisje erg bang was voor water en heel voorzichtig was. Brunetti raakt geïntrigeerd en gaat wat graven in het verleden. Ondanks dat het zo lang geleden is, stuit hij toch op nieuwe feiten. [:]

[:nl]Donna Leon – Ik aanbid je[:]

[:nl]Als tussendoortje had ik nog een Donna Leon tegoed van vorig jaar. Commissario Brunetti is een sympathieke Venetiaan en eigenlijk ben ik dan toch weer benieuwd wat hij meemaakt. Deze keer ontmoet hij na jaren weer een operazangeres. Ze blijkt last te hebben van een stalker en de druk loopt steeds verder op. Ondertussen wandelt Brunetti weer door Venetië, leest hij de klassieken, eet hij heerlijke maaltijden en fronst hij over de capaciteiten van zijn collega’s en leidinggevende.[:]