[:nl]
Jan Brokken schrijft literaire romans op basis van zeldzame authentieke bronnen. Een prachtig genre tussen fictie en non-fictie. Na de verhalen over Rhoon en de Baltische staten, gaat deze roman over de vriendschap tussen een officier van justitie Von Wrangel en de schrijver Dostojevski. Ze kennen elkaar al enigszins uit Sint Petersburg, maar raken vanaf 1851 innig bevriend in een stadje middenin Siberië. Dostojevski is daarheen verbannen en Von Wrangel ambieert het pioniersbestaan in deze uithoek van het Russische rijk. Het boek is gebaseerd op allerlei bronnen maar vooral op de brieven die zij elkaar schreven. Ze steunen en stimuleren elkaar, ze waarschuwen voor gevaarlijke liefdes en Von Wrangel doet zijn uiterste best om Dostojevski weer gerehabiliteerd te krijgen na zijn straf in werkkampen en aansluitende verbanning.
Het boek geeft een mooi beeld van het Rusland in die dagen, maar is tegelijkertijd een prachtige beschrijving van een vriendschap. Over houden van elkaar en elkaar toch uit de weg gaan. [:]
Alle berichten van renate
[:nl]Rutger Bregman – Gratis geld voor iedereen[:]
[:nl]
Het idee van een basisinkomen fascineert me. Hoe mooi zou het zijn als we daarmee de armoede kunnen elimineren. In discussies erover strandde ik echter steeds op een gebrek aan argumenten voor het financieren van zo’n basisinkomen. Dus – dacht ik – dan maar eens een boek erover lezen.
Rutger Bregman schrijft heel toegankelijk en snijdt super interessante onderwerpen aan in het boek. Eigenlijk gaat het meer over een moderne utopie dan sec over het basisinkomen. Bijvoorbeeld het idee om wereldwijd de grenzen voor personenverkeer opheffen. Hoe zou dat uitpakken? En het dilemma tussen geven en verkopen in de ontwikkelingshulp.
Maar de reden waarvoor ik het boek had gekocht, een solide onderbouwing vinden voor de financiering van een basisinkomen, die vond ik helaas niet. [:]
[:nl]Thomas Mann – De Buddenbrooks[:]
[:nl]
De Buddenbrooks zijn een koopmansfamilie uit Lübeck en Thomas Mann schreef hun familiesaga over vier generaties ruim een eeuw geleden. Hij ontving er de Nobelprijs voor de Literatuur voor, want dit boek maakte indruk. Vooral ook omdat Thomas Mann pas 26 jaar oud was toen hij de roman volbracht.
Het is een prachtige weerslag van hoe het gaat in families. Over hoe broers en zussen met elkaar omgaan, hoe ouders worstelen met de opvoeding, hoe wat de omgeving ervan vindt gedrag drijft, hoe je dingen doet voor de familie. Mann weet het prachtig en hartstochtelijk te beschrijven. Zeer pijnlijk bij vlagen en soms lopen dingen dan toch weer goed af. Ik heb ervan genoten. Het enige wat ik miste was eigenlijk de inkijk in het koopmansleven zelf. Waarin werd gehandeld en met wie en waarmee de familie te kampen had. Dat blijft onderbelicht. De focus ligt op de familieverhoudingen en het persoonlijke (on)geluk van de familieleden. [:]
[:nl]Jos Ahlers en René Boender – Generatie Z[:]
[:nl]
Generatie Z gaat over de jongeren die tussen 1995 en 2012 zijn geboren. In het laatste hoofdstuk kondigen de schrijvers aan dat dit waarschijnlijk de laatste generatie is. Niet dat de wereld vergaat, maar dat generaties niet meer zo te onderscheiden zullen zijn, dat er steeds meer sprake is van een integrale wereldwijde levensstijl. Dat gevoel kreeg ik al tijdens het lezen van dit boek, want veel van wat voor generatie Z geldt, vind ik ook op mezelf (1970) van toepassing zijn.
Eigenlijk gaat het boek over de Vierde Industriële Revolutie en de impact hiervan op ons leven. Hoe we samenwerken. Hoe we ontmoeten. Hoe privé en werk integreren. Pragmatisme. Het steeds meer loslaten van dogma’s.
Interessant om te lezen en tegelijkertijd past een boek haast niet meer bij dit verhaal, omdat de werkelijkheid van 2017 het papier van 2016 alweer rechts inhaalt. Een dynamische website over en door Generatie Z, waarin nieuwe inzichten onmiddellijk worden geïntegreerd en gedeeld, zou beter passen.[:]
[:nl]Jens Christian Grøndahl – Vaak ben ik gelukkig[:]
[:nl]
Hij stelt me nooit teleur, deze Deense schrijver die ik mijn favoriete schrijver noem. In deze roman is Ellinor aan het woord en ze spreekt tegen haar overleden vriendin Anna. Ze vertelt hoe haar leven verder is gelopen nadat zij plotseling is overleden door een lawine. Ellinor geeft steeds meer bloot over hoe ze haar keuzes heeft gemaakt en waar ze vandaan komt. Hoe ze zich verhield tot haar man die bij dezelfde lawine om het leven kwam. Hoe ze voor de kinderen van Anna heeft gezorgd en hoe ze met de man van Anna is gaan samenleven. Hoe ze ervoor kiest haar eigen weg te gaan, alleen verder, omdat het verleden je toch inhaalt.
Grøndahl kan zo knap weergeven hoe je gedachtengang met je aan de haal gaat. Weer vijf sterren, wat mij betreft.[:]
[:nl]Roger Martin du Gard – De verdrinking[:]
[:nl]
Na het lezen van de dikke pillen over de Thibaults, was ik zeer benieuwd naar wat deze schrijver nog meer te bieden heeft. Deze novelle zag het licht pas nadat hij al ruim twintig jaar dood was. Het is een aangrijpend verhaal over een jonge legerofficier die gestationeerd wordt in een dorp en daar hopeloos verliefd wordt. Hij kan nergens anders aan denken en doet al die stomme domme dingen die je doet als je verliefd bent om maar een glimp op te vangen van diegene die je hart heeft gestolen. Zo invoelbaar en dicht op de huid geschreven en dat alweer ruim een eeuw geleden. Prachtig om te lezen. [:]
[:nl]Guido Wernink & Sarah Leers – Human Design[:]
[:nl]
Human Design is een theorie over hoe mensen in elkaar zitten. In Human Design komen allerlei wetenschappelijke stromingen (biochemie, genetica, sterrenkunde, kwantummechanica) en esoterische systemen (astrologie, chakraleer, kabbala, I Tjing) samen in een alomvattende theorie over de blauwdruk van mensen. De theorie spreekt van vier typen mensen die, ieder hun eigen strategie in het leven hebben. Hoe meer je volgens deze strategie kan leven, hoe moeitelozer je leven zich voltrekt. Interessant!
Mijn strategie in het leven is “antwoorden” en daarvoor is het belangrijk dat ik goed luister naar de reacties van mijn lichaam als er een vraag/voorstel langskomt. Volgens de theorie van Human Design kan ik mezelf erin trainen steeds beter aan te voelen wanneer is Ja of Nee moet antwoorden.[:]
[:nl]J.M.A. Paroutaud – De ongewisse stad[:]
[:nl]
In 1950 schreef Paroutaud deze novelle over een man die naar een stad vlucht. Hij ontdekt dat hij een verkeerde plek heeft gevonden voor een veilig heenkomen. De stad wordt geleid door wetten en regels die ieder moment kunnen veranderen. Niemand weet waar hij of zij aan toe is, waardoor mensen zich vreemd gaan verhouden tot “het leven”. Een onheilspellend boek. Het is fictie maar ergens is het ook voorstelbaar dat de massa zich schikt. Het boek zou zomaar actueel kunnen worden, nu het leiderschap in diverse landen van de wereld degenereert. [:]
[:nl]Tom Rachman – De opkomst en ondergang van grootmachten[:]
[:nl]
Een intrigerend boek met Tooly in de hoofdrol. Rachman vervlecht drie periodes in het leven van Tooly, door hoofdstukken af te wisselen. Stukje bij beetje kom ik te weten wat er nu precies aan de hand is en hoe haar leven zich zo heeft kunnen ontwikkelen. Ze is als kind van hot naar her gesleept en heeft zich in levens van andere mensen leren nestelen. En tegelijkertijd weet ze ook autonoom te blijven en onafhankelijk van die andere mensen.
Rachman voert boeiende personages ten tonele en ook hen leer je stukje bij beetje beter kennen. Zijn stijl is toegankelijk met goede dialogen. De enige opmerking die ik heb, is dat hij vrouwelijkheid van de hoofdpersoon geen gestalte geeft, waardoor ze wat androgyn blijft. Maar dat is misschien ook zijn bedoeling. Leuk boek. [:]
[:nl]Ingeborg Bosch – Onze liefde [:]
[:nl]
De ondertitel luidt: “Hoe elkaar (terug) te vinden en niet (meer) kwijt te raken”. Een boek waarin Ingeborg Bosch, de ontwikkelaar van de Past Reality Integration-therapie, vanuit de bril van PRI kijkt naar de liefdesrelatie. Een logisch en mooi boek, omdat het redeneert vanuit het kader dat je alleen aan de relatie kunt werken door aan jezelf te werken:
Een van de grootste problemen in relaties is dat we de neiging hebben om de oorzaak van onze eigen nare gevoelens op onze partner te projecteren. Zij deed dit. Hij deed dat. En ga zo maar door. Het is natuurlijk ook echt heel moeilijk om steeds eerst binnen in jezelf te kijken wanneer je je boos, verdrietig of slecht voelt. De manier waarop wij mensen functioneren is nu eenmaal sterk gericht op wat zich buiten onszelf afspeelt en buiten onszelf zien we al die andere mensen, en vooral onze partner, wel of juist niet doen wat de wij zouden willen. In plaats van ons af te vragen wat er aan de hand is met onszelf, en waarom het zo moeilijk kan zijn om te gaan met wat de andere persoon, in onze perceptie, doet, gebruiken we vaak ‘zij moet veranderen’-strategie.”
Ingeborg Bosch stimuleert je om van perspectief te veranderen.
“We moeten stoppen met buiten onszelf te kijken wanneer we ons ergens slecht over voelen. Laten we eerst naar binnen kijken. Alleen door naar binnen te kijken kunnen we er écht achter komen waarom we ons slecht voelen”.
Het is dezelfde boodschap die ook Otto Scharmer in zijn Theory-U uitdraagt: “Turn the camera back on yourself“.
Misschien is het wel het belangrijkste inzicht dat ik ooit heb gekregen, omdat het kan leiden tot duurzame verbetering van verbinding tussen mensen, als we allemaal deze verantwoordelijkheid nemen. Het is verrekte moeilijk, maar het is volgens mij de weg naar vrede .
In het boek werkt Ingeborg Bosch verder uit hoe je in relaties elkaar kunt helpen naar jezelf te kijken, wat je zoal kunt tegenkomen als je een kijkje binnenin neemt en geeft ze ook een aantal praktische oefeningen voor stellen.
Wat mij ook aansprak is haar model om naar de verschillende aspecten van een relatie te kijken: ziel, mentaal/emotioneel, lichamelijk en levensfilosofie. Dat komt weer overeen met de vier dimensies van je authentieke zelf, waarmee ik in mijn coachingspraktijk werk en dat gebaseerd is op het model van mijn leerschool van Pioniers in Authentiek Leiderschap, ontwikkeld door Paulien Assink.
Zo komt alles weer samen en is er misschien toch een waarheid, van waaruit we kunnen werken en redeneren…[:]