De Zwitserse schrijver Dicker is erin geslaagd me mee te slepen in een verhaal de zich afspeelt aan de Oostkust van de Verenigde Staten. In een hoog tempo vertelt hij over Nola, de muze van de schrijver Harry Quebert. Haar lichaam wordt 33 jaar nadat ze vermist is geraakt teruggevonden in de tuin van de schrijver en de politie arresteert hem dan ook onmiddellijk. Een jonge schrijver die in de onschuld van Harry gelooft en zelf lijdt aan een writers block gaat brutaal op onderzoek uit en stuit al snel op details die niet kunnen kloppen.
Dicker schrijft vlot en weet de spanning in deze who-dunnit er tot de laatste bladzijden in te houden. Ik zat vanmorgen op het puntje van mijn leunstoel te lezen en slaakte een diepe zucht toen ik de laatste alinea’s had gelezen. En vandaag had ik zo’n katerig gevoel omdat het boek na 632 pagina’s helaas uit is… Aanrader dus!
Categorie archieven: fictie
Saskia de Coster – Wij en ik
De Vlaamse De Coster heeft een mooi familieverhaal geschreven. Over Stefaan en Mieke die in 1980 een dochter Sarah krijgen. De Coster schetst de personen treffend en consequent, zodat je met hen mee ontwikkelt. De verhaallijn is komisch en triest tegelijk en dat is knap gecomponeerd.
Het boek volgt de hoofdpersonen enkele decennia lang. De een is beter in staat dan de ander om het leven swung te geven. Mildheid, dat is wat het boek bij me oproept.
Saga’s van de Westfjorden en omstreken (vertaald door Marcel Otten)
Oeroude verhalen uit IJsland. Rond het jaar 900 werd IJsland gekoloniseerd door Noren en deze verhalen stammen uit die tijd. Veel moord en doodslag, familie en verhaallijnen over eerwraak. De vraag die in me opkomt terwijl ik dit lees, is wat de positie van vrouwen was in die tijd. Er zijn in ieder geval vrouwen die zich gescheiden verklaren van hun man en met de helft van de eigendommen vertrekken. Dat klinkt aardig gelijkwaardig. Maar ook veel vrouwen worden uitgehuwelijkt. Ze mogen als de ‘mannen’ het eens zijn nog wel instemmen (of niet).
De verhalen kleuren in ieder geval het landschap van IJsland en wat ik weet over Noormannen en hun handelsexpedities.
Hilary Mantel – Het boek Henry
Het tweede boek van Mantel over Henry de Achtste. Hoofdpersoon is opnieuw Thomas Cromwell een naaste adviseur van de Koning, die op weldoordachte wijze slinkse plannen van tegenstanders van de Koning probeert voor te zijn of in zijn voordeel om te buigen.
Mantel schrijft haar historische romans op zo’n wijze dat het verhaal je meesleept naar de 15e en 16e eeuw. Cromwell’s grootste tegenstander in dit boek is een vrouw. De tweede vrouw van Henry, Anne Boleyn. Deze dame heeft Henry in haar macht, totdat blijkt dat ook zij hem geen mannelijke erfgenaam gaat baren. Spannend boek, heerlijk lezen!
Het derde en laatste boek over Henry de Achtste volgt in 2015. Daar kijk ik al naar uit.
Tessa de Loo – Kenau
De Loo vertelt een gedenkwaardige stuk Nederlandse geschiedenis. Het verhaal over Kenau Simons-Hasselaer, de vrouw die de moed had de Spanjaarden te lijf te gaan alsof ze een man was.
Het verhaal speelt in 1572. Dat jaar belegert het Spaanse leger onder leiding van Don Ferdinando de stad Haarlem. Vlak daarvoor zijn Naarden en Zutphen ten prooi gevallen aan de Spanjaarden en is het er bepaald niet zachtzinnig of genadevol aan toe gegaan. In Naarden is de burgerij afgemaakt. Met dat vooruitzicht wil Haarlem zich wel weren en Kenau weet – tegen de heersende mores in – ook vrouwen te mobiliseren.
Het boek leest lekker weg en maakt me zoals de meeste historische romans hongerig naar meer geschiedenis. Dus nu verder met Hilary Mantel’s tweede boek over Henry en Thomas Cromwell.
Sarah Dunant – Schoonheid en schande
Dunant heeft weer een stevige historische roman geschreven. Deze keer over de Borgia’s in het Rome van rond 1500. Paus Alexander VI kocht zichzelf het pausschap en daarna was het één groot politiek spel om zoveel mogelijk macht te verzamelen. Andere hoofdpersonen zijn de kinderen van de paus. Kinderen van de paus? Ja, hij had er vier bij een vrouw waar hij uiteraard niet mee was getrouwd.
Dunant geeft weer een mooi inkijkje in de wereld van die tijd en baseert zich daarbij zorgvuldig om alle bronnen waar ze haar hand op heeft kunnen leggen.
Het boek leest lekker maar minder soepel dan eerdere boeken van haar hand. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ze nu vanuit verschillende hoofdpersonen heeft gewerkt.
Umberto Eco – De geschiedenis van imaginaire landen en plaatsen
Een prachtig platenboek met wonderlijke verhalen over plekken waar we in onze verbeelding naar afreizen. Het lezen van dit boek resulteerde meteen in een droom waarbij ik door de aardkorst heen zakte en in een onderaardse poel heerlijk heb gezwommen. Het boek is ingedeeld in twee delen per hoofdstuk: een deel waarin Eco de plaats beschrijft en een deel waarin Eco allerlei citaten over die plek uit de literatuur bijeenbrengt. Boeiende materie vooral de hoofdstukken over de platte aarde en het binnenste van de aarde.
Wat dit boek een hebbeding maakt zijn de illustraties. Iedere plaat is het bestuderen van de details waard en is ook op prachtig papier in hoge kwaliteit gedrukt.
Een non-fictie boek over fictie… en een aanrader.
Nir Baram – Goede mensen
Baram is een jonge schrijver uit Israel die in deze vierde roman geen geringe opgave op zijn schouders neemt. Hij beschrijft het leven van twee jonge mensen in 1939, die leven onder regimes waar de logica steeds verder zoek raakt en de willekeur toeneemt. Heel mooi beschrijft hij hoe de man in Berlijn het in zijn gedachten probeert rond te breien. De vrouw die in Leningrad leeft heeft voor mij minder diepgang gekregen in het boek, maar haar wereld is ook nog meer bizar.
Heel knap hoe Baram deze historische roman componeert. Wat een research heeft daaraan ten grondslag gelegen.
Boekrecensie 500! – Cormac McCarthy – Grenstrilogie
Niet te geloven, alweer mijn 500ste boekrecensie… In januari 2000 ben ik begonnen met het schrijven van korte boekbesprekingen op een ouderwetse HTML-pagina. Ieder jaar zo’n dertig recensies.
Het is inmiddels een fikse database geworden van mijn leeshistorie.
Dan Cormac McCarthy, bekend als schrijver van “No country for old man”. Hij schrijft in de trilogie “Al de mooie paarden”, “De grens” en “Steden van de vlakte” over het ruige leven in de jaren dertig in het grensgebied van USA en Mexico. Een boek over cowboys, vaqueros, paarden, wolven, overleven, armoede, machtsmisbruik, verlangen, kogels en messen. Soms meeslepend dan weer slow, grote gebeurtenissen en prachtig omschreven details, vooral van het werken met paarden. Een van de hoofdpersonen is zeer getalenteerd in het breken van wilde paarden. Op enig moment ziet hij aan de stand van het oor de verhulde kreupelheid van een paard.
Indrukwekkende boeken.
Tommy Wieringa – Dit zijn de namen
Ergens ver weg in het Oosten reist een groep mensen op de steppe naar het Westen. Als ze maar de westelijke richting aanhouden, komen ze wel bij de bewoonde wereld. Hoe ver en hoe lang ze ook lopen, ze raken steeds verder verwijderd van de mensheid. Niet alleen qua kilometers maar ook qua menselijkheid, verliezen ze stukje bij beetje wat hen mensen maakte.
In het Westen worstelt een politiecommissaris met zijn leven. Zijn zoektocht naar zijn menselijkheid brengt hem op plekken dichtbij waarvan hij het bestaan niet kon vermoeden.
Een mooi boek over grenzen, over grenzen stellen, over grenzen gaan, over ergens voor staan. Stof tot nadenken en dan is een boek geslaagd.