Een mooi boek van Haasse over de nadagen van het Romeinse Rijk. Een machtige prefect in de rechtzaal. Een talentvolle dichter in een achterbuurt. Haasse verweeft hun levens op een boeiende manier in een stijl van hoog niveau. Even wennen wel in het begin maar daarna werd ik meegesleept.

Dit is de debuutroman van Frank Norbert Rieter. Gordon probeert de waarheid te ontdekken achter de verhalen over zijn vader, die al jong is overleden. Waarom vertelt zijn moeder halve waarheden? Wat wordt er niet verteld? Omdat hij zijn eindexamens net achter de rug heeft en op zichzelf woont, heeft bij alle gelegenheid voor onderzoek.
Het boek fascineerde me en ik vraag me af wat dat nu precies was. De boeiende persoonlijkheid van de hoofdpersoon, de zoektocht waarvan ik de uitkomst wil weten, de zotte titel die toch ergens op moet slaan? Rieters stijl is vlot, soepele dialogen en slechts op een enkele plek vond ik dat er een zin teveel stond; die uitleg had ik als lezer niet nodig. Mooie start!

Haushofer weet net als Jens Christian Grøndahl op een indrukwekkende manier de denkwereld van mensen te verwoorden. Wat gaat er om in hoofden? Hoe staan ze werkelijk ik het leven? Welke angsten en welke drijfveren? Waar probeert men met alle geweld van weg te blijven.
Haushofers hoofdpersoon is een vrouw van middelbare leeftijd die geconfronteerd wordt met een episode uit haar leven die ze liever wil vergeten. Beklemmend en meeslepend.

Na het lezen van De kabbalist keek ik uit naar dit boek van Kimpen. Helaas ben ik teleurgesteld. Het verhaal over het joodse meisje uit Praag dat in de ban van een katholieke priester raakt, is zo ongeloofwaardig dat ik het af en toe geirriteerd terzijde heb gelegd. Kimpen heeft echt een mooi verhaal bedacht, maar de uitvoering is plat. De hoofdpersonen komen niet tot leven en veel dialogen zijn gekunsteld. De daden van de hoofdpersonen zijn daardoor niet logisch of begrijpelijk. Jammer!
Het onderliggende alternatieve verhaal over Maria dat Kimpen in het boek kwijt wilde evenals diverse oude verhalen uit apocrieve geschriften maakte dat ik het boek heb uitgelezen.

Dit boek is de debuutroman van de Amerikaanse schrijver, zoon van Cubaanse immigranten. Het is een boeiend en schrijnend verhaal over een Cubaans immigrantengezin in New York dat worstelt om een nieuw bestaan op te bouwen. De vriendelijke man met de vele vrienden, die thuis zijn gezin verrot slaat, de vrouw die het grootste deel van de tijd met haar gedachten nog in Cuba is, de ene zoon die uit wanhoop wegvlucht en de andere die zo aan zijn ouders vastgebakken zit dat het hem verlamt. Prachtig en meeslepend.
Na het lezen van de wikipedia pagina begrijp ik dat het boek voor een deel autobiografisch is.

De nieuwste van Allende. Iedere keer weer heerlijk om te lezen. Deze keer voert ze de lezer door Berkeley, Las Vegas en Chiloé, een zuidelijke regio van Chili. Hoofdpersoon is Maya die na het overlijden van haar opa niet meer wil deugen. Ze gaat langs de rand van de afgrond, maar wordt net gered en duikt onder in Chili. Prachtige beschrijvingen van die zuidelijke wereld, maar ook de zelfkant van de USA.
Allende verstaat de kunst om mensen in een paar zinnen tot leven te wekken en daarna voelen ze voor mij als familieleden. Knap! Of ben ik sentimenteel…

De ondergang van de goden, luidt de ondertitel van dit boek. Byatt beschrijft in haar eigen woorden de Noors/IJslandse mythen door de ogen van een tenger meisje.
Het is een magisch boek waarin de goden Odin, Frigg, Loki en Thor hoofdrollen vervullen. Ragnarök is de eindslag van de goden met elkaar; het einde der tijden. In duels vermorzelen ze elkaar. Mooie verhalen zonder logica en tijd, want de volgorde der dingen verandert steeds.

Deze historische roman begon veelbelovend, maar ik strandde na 70 bladzijden. Het leest gewoon niet fijn en ik kan mijn aandacht er niet bij houden. Helaas.

Mooi verhaal van Boogers over een man die het voor elkaar heeft; huisje boompje beestje. Maar echt deugen wil hij niet. Hij blijft de spanning opzoeken en ziet daarbij de consequenties voor zijn gezin wat gemakzuchtig over het hoofd. Het boek begint terwijl bij totaal van de wereld in het ziekenhuis ligt en niet kan bewegen noch herinnert wat er is gebeurd.
Leest als een trein en smaakt naar meer van Boogers.

Met dit boek heeft Mantel een toegankelijk en tot de verbeelding sprekend boek geschreven over het Engelse koningshuis aan het begin van de Renaissance. Hoofdpersoon is Thomas Cromwell, een niet fictieve personage, die ondanks zijn eenvoudige afkomst opklom tot de hoogste dienaar van Henry de Achtste.
Allerlei historische figuren (Holbein, Erasmus, Maarten Luther) komen langs en dat maakt het tot een geschiedenis om te onthouden. Ook een tijdperk dat – naar ik nu begrijp – een prachtige inspiratiebron was voor Shakespeare.
Het enige kritiekpunt is dat de vaart af en toe uit het verhaal was en dan zijn de 670 bladzijden toch wel een kluif. Ook denk ik dat de veelheid van feiten die Mantel kwijt wilde ten koste is gegaan van de diepgang van de karakters.
Mantel won de Man Booker Price met dit boek in 2009.