Deze zomer ben ik aan een oude reeks boeken begonnen, die ik al een tijdje (dertig jaar) wilde lezen. Nu was het kennelijk zover en ben ik begonnen met De Stam van de Holebeer van Jean Auel. Centraal in het boek en de reeks staat Ayla, een meisje dat tijdens een aardbeving haar leefgemeenschap kwijt raakt. Ze is dan 5 of 6 jaar en zwerft rond op zoek naar eten en veiligheid. Ze wordt gevonden door een trekkende Stam die door dezelfde aardbeving gedwongen zijn een nieuwe grot te vinden. Ze nemen haar op terwijl ze er heel anders uitziet dan de mensen van de Stam. Auel gaat uitgebreid in op de manier van leven van deze Stam jagers en verzamelaars. Op basis van intensief en extensief onderzoek naar prehistorische leefwijzen, weet ze een heel goed beeld te scheppen van het leven in die tijd. Historisch gezien is dat al boeiend maar ze verweeft het ook met een mooi verhaal.