[:nl]Winnaar van de Gouden Boeken Uil 2014, dus dat beloofde wat. Maar ik vond er niet veel aan. Misschien het thema, misschien mijn gesteldheid, misschien niet mijn humor. Ik heb me door het boek heen geworsteld en was blij dat het uit was.
Een markante hoogleraar sterft en zijn assistent voelt zich geroepen het gedachtegoed te beschermen. Ook een ander academisch type heeft die rol voor zichzelf in gedachten. Omdat de assistent tijdens het overlijden geveld is door een ziekte in een land ver weg, heeft de ander een voorsprong genomen door mediaoptredens. De assistent weet zich op creatieve wijze weer in de picture te spelen. Het is een creatief boek, heeft diepgang, is intellectueel en is bij vlagen ook grappig. Waarom dan toch steeds die twijfel om door te lezen? Ik denk uiteindelijk gebrek aan identificaties met de hoofdpersonen. [:]