[:nl]Wat een verrassing dat daar opeens een derde boek over Kingsbridge verscheen van Ken Follett. Daar had ik al niet meer op gerekend na al de jaren. En eigenlijk was het ook een nieuw boek; alleen een verwijzing hier en daar naar een gebouw of een brug, maakte dat ik een klein beetje het oude gevoel van Kingsbridge uit de eerste twee delen kon voelen: Pilaren van de aarde en Brug naar de hemel. Maar Kingsbridge voelde niet meer als Kingsbridge uit de eerdere boeken. Daarvoor gaat het verhaal teveel over Europa in de 16de eeuw. Een groot deel van het boek speelt zich ook af in Parijs, London, op zee en op andere plekken.
Het boek geeft via het verhaal wel een goed beeld van de geschiedenis, net als Follett’s trilogie over de eerste en tweede wereldoorlog en de koude oorlog. Wat dat betreft is hij er een meester in om de historie levend te maken. Wie Maria Stuart is en Queen Elisabeth, dat zal ik nu niet gauw meer vergeten. En door dit boek kan ik een vergelijking maken tussen het Engeland van 1600 en de Brexit van nu. Dat geeft me een interessant aanvullend perspectief.
Dus boeiend en bijna in een adem uitgelezen, maar het heeft niet de diepgang van de personages van de Kingsbridge families van weleer. [:]