[:nl]In maart van dit jaar keek ik naar de video van een interview met Margaret Wheatley. Zij is de afgelopen jaren een grote inspirator voor mij geweest, in het bijzonder met haar boekje “Perseverance” over pioniers. In deze video sprak ze over het creëren van zogenaamde “islands of sanity”, een term die me meteen aansprak. Sindsdien keek ik uit naar dit boek waarin ze ingaat op deze islands of sanity.
Wat ik me niet had gerealiseerd is dat als je spreekt over de noodzaak van islands of sanity, de wereld daaromheen waarschijnlijk “insane” is. En Wheatley gaat daar uitgebreid op in. Ze noemt dat “facing reality” en waarschuwt de lezer ook dat het niet de meest opwekkende beelden zullen zijn en dat je het boek beter rustig aan kunt lezen.
Nu ja, dat was dus even slikken, want als realistische idealist (zo beschreef mijn eerste baas me toen ik afscheid nam) is de realiteit in zijn gapende bek kijken toch niet prettig.
Gelukkig stonden daar veel mooie teksten en inspirerende voorbeelden tegenover. Het boek werd steeds beter naar het einde toe. Het is opgebouwd uit steeds vier delen per thema: What science teaches, Facing reality, Claiming leadership en Restoring sanity. En de thema’s zijn super actueel en interessant: Time, Identity, Information, Self-organization, Perception en Interconnectedness.
Een inspirerend boek voor liefhebbers van vooruitkijken naar hoe de maatschappij eruit kan zien, voor pioniers en voor geïnteresseerden in leiderschap. [:]