Smith heeft een chronologische beschrijving gegeven van de verschillende fasen van de Holocaust. Ze laat getuigen aan het woord in korte citaten uit gesprekken.
Het is een indrukwekkend boek waarin veel bijeenkomt wat ik in andere boeken had gelezen. Maar door zo alles bij elkaar te lezen, dringt de omvang van deze vernietiging in alle hevigheid tot mij door. De motivatie van veel getuigen, die in sommige gevallen pas voor het eerst hun ervaringen deelden, was het bestaan van de ontkenners van de Holocaust.
Het boek stelde mij de vraag wanneer ik zelf verander van waarnemer van onrechtvaardigheid tot strijders tegen onrechtvaardigheid. Was de terreur van het Naziregime een geldig excuus voor al die Europeanen om waarnemer te blijven? Ik ben er nog niet uit. En die twijfel is helaas genoeg om te concluderen dat ik zelf waarschijnlijk ook niet de moed zou hebben gehad me te verzetten. Aan de andere kant ben ik nu een gewaarschuwd ens en hopelijk alerter.

Aardig boekje met een analyse van de aangetrouwde leden van de koninklijke familie.
De schrijfsters doen een geslaagde poging om de psychologie van die personen te doorgronden.
Ik vind dat ze mild blijven ten aanzien van Edwin de Roy van Zuydewijn, maar zij hadden niet de kennis die we nu – diverse interviews verder – van hem hebben.

Mijn verwachtingen waren hooggespannen toen ik deze bestseller ging lezen.
Helaas het is een flutboek. Slecht geschreven.
En dat ook ik een rat ben, vermoedde ik al…

Leuk boek over het hofleven aan het eind van de negentiende eeuw en een doorkijk naar het hofleven van nu.
Het centrale thema is wat koningschap met mensen doet, zowel de koninklijken zelf als de mensen met wie ze contact hebben. Hoe werkt het psychologisch als je koningin bent? Krijg je dan eerlijke antwoorden, krijg je dan kritiek, kun je überhaupt met kritiek leren omgaan als majesteit?
Zeer toegankelijk en boeiend geschreven.
Tijdens het lezen moest ik steeds denken aan een liedje van Jaap Fischer/Joop Visser waar ik in mijn jeugd veel naar luisterde. De tekst van het lied “De Koning” was zo:

Als een schoft om een praatje verlegen zit
Vindt hij altijd wel op straat
Een schoft die om een praatje verlegen zit
Met wie hij dan praat

Zie, de koning zet z’n kroon af
Gaat de stad in naar het goedkoopste cafe of het duurste hotel
Zie, de koning bestelt een koffie of whisky
Kruipt in een kring, kijkt of zich heen
Dan merkt ie het wel
Dat alle mensen vinden dat ie stoort
Alsof een koning ergens anders hoort
Alsof hij echt slechts hoort bij minderen
En bij z’n kinderen en z’n vrouw

Maar koning, met wie praat jij in zo’n geval
Je zoekt je dood, je blijft alleen, ik zie het al
Want een koning heeft alleen maar minderen
En z’n kinderen en z’n vrouw

Zelfs als een hond wil gaan wandelen in de stad
Vindt hij altijd wel een ander na een blok of wat
Er wordt gesnuffeld en okee bevonden
En gaan ze samen verder, twee honden

Maar koning, met wie ga jij in zo’n geval
Je zoekt je dood, je vindt geen mens, ik zie het al
Want een koning vindt alleen maar minderen
En z’n kinderen en z’n vrouw

Aardig boek met interviewfragmenten over het vooroorlogse Amsterdam.
Na dit boek zie ik al rondfietsend weer andere accenten in mijn stad en wordt de geschiedenis tot leven gebracht. Een verrijking van mijn beeld van de stad.
Daarnaast wekt het ook emoties op, omdat dit deel van de stad grotendeels is geamputeerd.
Wat een verlies! En hoe is zoiets nu in vredesnaam mogelijk?

De makers van het programma “What not to wear” (momenteel op zaterdag van 19.00 tot 19.30 uur op Yorin) hebben hun kennis verwerkt in twee boeken. Het zijn leuke leerzame boeken vol kledingadviezen voor alle lichaamsvormen en gelegenheden. Dikke armen, dikke billen, dikke buik, dikke kuiten, grote borsten, kleine borsten: voor alle vormen een advies.
Een standaardwerk voor de stijlvolle vrouw.
En je hebt geluk, de gebonden editie ligt in de ramsj (Scheltema) voor 8,95.

Staccato boek over Churchill waarin vooral een karakterologische beschrijving staat.
Na het lezen van dit boek staat mij de grootsheid van deze man nog niet helder voor ogen. Waarschijnlijk omdat Haffner niet inhoudelijk ingaat op wat Churchill heeft bereikt.
Overigens wel boeiend om te lezen hoe het lot en Churchills geloof daarin een rol heeft gespeeld.