Onderwerp van deze pil is de ondergang van de Romeinse Republiek. Holland schrijft op een heel toegankelijke en spannende wijze over het Rome van omstreeks 100 tot 25 voor Christus. Hoe het er politiek  en militair aan toeging. Ik was voor dit boek nog tamelijk onbekend met Pompeius, Ceasar en Cicero, behalve dat ik de tv-serie Rome had gevolgd. Maar gelukkig is mijn geschiedkundige scholing over die periode nu weer helemaal op peil.
Wat een gruwelijke tijd met bloedvergieten en vernietiging van cultureel erfgoed. Hele beschavingen werden met de grond gelijk gemaakt. En dan Rome zelf, waar je respect moest zien te krijgen, maar waar je niet overeind kon blijven zonder rattenstreken. Zelfs de meest eerbiedwaardige senatoren, die het recht hoog in het vaandel hadden, konden niet zonder het gekonkel. Tegelijkertijd heb ik bewondering voor mannen die dankzij slimme coalities en huwelijken overeind bleven. Zo’n man als Ceasar had een ongekend aantal verschillende talenten.
Het boek was destijds (2006) veelbesproken vanwege de parallellen met de huidige globalisering en decadentie.