Gelukkig weer een nieuwe Annika Bengtzon-thriller dit jaar. Marklund weet als geen ander een vrouw neer te zetten in haar kracht én zwakte. Annika is een bijdehante tante en tegelijkertijd aan de andere kant af en toe in opperste staat van verwarring. Over haar relatie, over haar kinderen, hoe ze zich verhoudt tot vriendinnen en familieleden. Mij spreekt het erg aan en ik kijk al verlangend uit naar de volgende.
Centraal staat de ontvoering van Annika’s man door jihadistische bende in Kenia/ Somalië. Ze zijn net als de piraterij bezig om de rijkdom van de westerlingen te exploiteren door ze te kidnappen. Interessant gegeven.

Het gratis thrillermaandboekje van dit jaar is van Simone van der Vlugt. Een superkort verhaal dat wel aardig is, maar niets bijzonders. Het lijkt me een hele kunst om in het bestek van een paar korte hoofdstukken een spannend verhaal niet te zetten. Ik mis in dit boekje het literaire element.

Ieder jaar trakteert Van Riessen ons op een nieuwe thriller met Anne Kramer in de hoofdrol. Ook dit is weer een lekker weg-lees-boek, dat ik liever niet wegleg voordat het uit is.
Een Italiaanse raakt tijdens een reisje naar Amsterdam verzeilt in krakersrellen en stuit dan op mensen die ze niet meer uit haar hoofd kan zetten. De kwestie “Diamantbuurt” verweeft Van Riessen handig in het boek.

Super spannend boek in kleine hoofdstukken over een politica die wordt ontvoerd en vijf jaar zoek is. Over de speurtocht en het waarom van de ontvoering. Over haar opsluiting en hoe je toch overeind kan blijven. Ik begrijp dat het de eerste is in een reeks over rechercheur Carl Morck, dus kom maar op met die boeken!

Pffff. Snel, heel snel uitgelezen die 400 bladzijdes. Cornwell heeft een soepel boeiend verhaal geschreven over Scarpetta, de 19de alweer en het verveelt nog steeds niet. Dat is toch een kunst.
Centraal staan deze keer doden die vallen in de vrouwengevangenis. Het lijkt alsof ze een natuurlijke dood sterven, maar niets is minder waar. Marino, Lucy en Benton geven weer acte de présence en dat maakt dat ik weer weet hoe het met de patholoog-anatoom-familie is aan de overkant van de oceaan. Als je van Scarpetta thrillers houdt is dit weer een goede.

Weer een spannend verhaal in Trieste van commissario Laurenti. Deze keer met vier verhaallijnen die mij wat te veel werden. Geen meesterwerk maar wel vermaak.
Een doofstom meisje is per ongeluk getuige van een uitwissel tussen geld en documenten, die mislukt. Dat brengt haar giga in de problemen, terwijl ze al een slaafarbeider uit Rusland is. Criminele netwerken in steden, koeientransporten, getuigen van misdaden tijdens WOII, wapenhandel; alles komt samen in Trieste.

Een literaire thriller van goede kwaliteit die leest als een trein.
Een vrouw gaat relatief gezond het ziekenhuis in en komt er verminkt weer uit. Helaas erkent de specialist zijn fouten niet en het draait uit op een jarenlange juridische strijd. De vonnissen zijn echter vreemd en het lijkt wel of zelfs de rechterlijke macht de specialist een hand boven het hoofd houdt. Reikt zijn invloed zo ver en hoe kom je daar in vredesnaam achter?
De tweede verhaallijn die er mooi in verweven is, is het verhaal van Kalman met zijn ‘mooie’ handen.
Zeker het lezen waard.

Een matige Leon deze keer. Er was sprake van een opgaande lijn na een paar mindere boeken, maar deze haalt het niet.
Een oude vrouw sterft en blijkt verwikkeld in de opvang van bedreigde vrouwen. Brunetti zoekt en vindt, worstelt met zijn superieur, weet de schouwarts niet tot boude conclusies te verleiden, Paola kookt lekker; niets nieuws onder de zon helaas.

Weer een lekkere Amsterdamse politieroman over Anne Kramer. Deze keer heeft Van Riessen de banksector bij de lurven en een advocaat die langs het randje gaat, maar ook eroverheen. Ik zou het een volgende keer leuk vinden als Van Riessen iets meer ingaat op de recherchetechnieken of de foute financieringsconstructies. Gewoon lekker lezen over wat er zomaar (letterlijk) om de hoek kan gebeuren.