De afgelopen weken heb ik me door dit antropologische werk heen gewerkt. Het beschrijft het wel en wee van een ketters dorp in de Pyreneeën van 1294 tot 1324. In die periode werden de bewoners van dit dorp vervolgd door de inquisitie omdat ze niet katholiek waren en er te moderne gedachten over het christendom op na hielden. Toen het boek uitkwam in 1975 baarde het opzien omdat een gerenommeerde historicus op een zo toegankelijke (lees: niet wetenschappelijke) wijze verslag deed van zijn onderzoek. De voornaamste bron voor de schrijver zijn de minutieus vastgelegde verslagen van de inquisitieverhoren van Jacques Fournier, die later paus werd. Die man moet een ware obsessie hebben gehad voor deze kleine kathaarse ketterstroming.
Nu in ieder geval boeiend om in het leven van zeven eeuwen terug te duiken, waar veel hetzelfde is en toch ook weer niet.