[:nl]
De Belg Laloux deed onderzoek naar organisaties die hun tijd vooruit zijn. Bedrijven die durven afstappen van het command en control model en hiërarchische structuren á la Mintzberg. Laloux ging op zoek naar mogelijke gemeenschappelijke noemers, principes die deze organisaties kenmerken. Hij paste de kennis die hij verzamelde ook toe op de manier waarop hij het boek aanbood: je kan het gratis downloaden vanuit het vertrouwen dat je geeft wat je het waard vindt of je koopt het gewoon. De uitkomsten leverden een grensoverschrijdende bestseller op.
In de kern komt het erop neer heel consequent vanuit het vertrouwen in de talenten van iedereen die aan de organisatie verbonden is te werken, om mensen ruimte te geven dat te doen en te initiëren waar ze van nature goed in zijn en waar ze als het ware naartoe getrokken worden. Te vertrouwen dat mensen advies inwinnen op gebieden waar ze minder van weten om zodoende goed geïnformeerde besluiten te nemen. En dat leren centraal staat. Ook hier geldt dat het van wezenlijk belang is dat deze uitgangspunten vanuit de ’top’ – voor zover je daar nog van kunt spreken – heel consequent worden toegepast.
Ik vond het boek super interessant. Tegelijkertijd was het ook een intensieve leeservaring, omdat hij compact schrijft. Gelukkig werkt hij veel met voorbeelden, waardoor het levendig is.
Op dit moment werkt Laloux aan een crowdfunded beeldversie van het boek. Ben benieuwd![:]
[:nl]Sebastian Haffner – Het verhaal van een Duitser[:]
[:nl]
Na het overlijden van Sebastian Haffner, een bekwame historicus en biograaf van onder meer Churchill en Hitler, werden aantekeningen van hem gevonden. Het waren autobiografische teksten van Haffner uit de periode 1914-1933 die hij eind dertiger jaren schreef. In die tijd groeit Haffner op (7 jaar tot 26 jaar) in een sterk veranderend Berlijn. Allereerst door de Eerste Wereldoorlog, dan de recessie en de opkomst van het fascisme. Het is heel boeiend om te lezen hoe de geleidelijke veranderingen ervoor zorgen dat er weinig verzet ontstaat in Duitsland. De grofheid en fysieke aanvallen op mensen worden geleidelijk aan als erbij horend ervaren en de mensen die dat niet vinden voelen zich hoe langer hoe machtelozer met hun genuanceerde geweldloze verzet. Een parallel met nu is zomaar te vinden.
[:]
[:nl]Elena Ferrante – De nieuwe achternaam[:]
[:nl]
Na het eerste boek van de Napolitaanse serie van Ferrante wilde ik graag doorlezen over Elena en Lila. Want het verhaal kroop onder mijn huid en loslaten leek geen optie. Het tweede deel borduurt naadloos voort op het eerste. Ze pakt de draad op in de trouwzaal van Lila en Stefan, waar het succes van het huwelijk door de entree van een gast al meteen gedoemd lijkt. Lila is zo’n pittige vrouw die onafhankelijk denkt. Je kan nooit voorspellen wat ze nu weer gaat doen om gewild of ongewild mensen tegen zich in het harnas te jagen. En Elena worstelt tussen gaan voor zichzelf en een trouwe vriendin zijn. Het is een dans tussen die twee uitersten. Een prachtig verwoordde dans over de machtsstrijd tussen man en vrouw, over vriendschap, over klem zitten en vrij zijn. Een universeel verhaal. Laat deel drie maar komen! [:]
[:nl]Elena Ferrante – De geniale vriendin[:]
[:nl]
Twee kleine meisjes in Napels die opgroeien in een harde omgeving. Het is nog niet vanzelfsprekend dat als je goed kunt leren je ook verder mág leren. Lila mag dat niet maar Elena wel, terwijl Lila een hoogbegaafd meisje is. Het Napels van die tijd, de ruwe omgangsvormen en de beperkte straal waarin het leven zich voltrekt, Ferrante beschrijft het allemaal op een prachtige manier. Ik vind de confrontatie mooi tussen de logica van een slim meisje en hoe het er in de echte wereld aan toe gaat. Dat raakt me. De realiteit versus het idealisme, in al zijn praktische uitwerkingen. Ben erg benieuwd naar het volgende deel van de trilogie. [:]
[:nl]Nir Baram – Wereldschaduw [:]
[:nl]
Na het boek “Goede mensen” van Nir Baram keek ik erg uit naar zijn nieuwe roman. Dit boek weeft weer een aantal verhalen in elkaar. Een groep jonge stakingsleiders, de staf van een wereldwijd werkend consultancybedrijf en een man die namens een rijke Amerikaan geld investeert in Israel.
De roman is een verkenning van de mogelijke ineenstorting van de globale economie. Maar gebeurt dat ook werkelijk en wat voor krachten zijn nodig om het bestaande systeem te gronde te richten? Dit vraagstuk is boeiend en de uitwerking in de drie verhaallijnen best goed, maar ik vond het wat langdradig en de verhaallijn niet stevig genoeg om voortdurend te blijven boeien.[:]
[:nl]Hendrik Groen – Zolang er leven is [:]
[:nl]
Het nieuwe geheime dagboek van Hendrik Groen, 85 jaar. Na het eerste dagboek van Hendrik dat me op een aangename wijze had geraakt, keek ik uit naar dit tweede dagboek. Het is spannend of een bekend concept dat de eerste keer verraste ook in een tweede deel kan boeien. Mijn antwoord: Ja.
Door de kwetsbaarheid, openheid en ondeugendheid heeft Hendrik zich een plekje verworven in mijn leven en wil ik weten hoe het hem vergaat. Wat hem bezighoudt, of de directeur al wat toegeeflijker wordt en hoe het is als er steeds meer vrienden wegvallen? Het dagboek geeft een mooie inkijk in ouder worden en motiveert om verantwoordelijkheid te nemen om iets van je leven te maken, hoe krakkemikkig je ook bent. Ik hoop dat ik het tref met humorvolle types om me heen en fut om erop uit te gaan, hoe lang het in- en uitstappen in het busje ook duurt. En gewoon met een luier om, zodat er geen ongelukken gebeuren als we gieren van het lachen. Laat dat oud worden maar komen.[:]
[:nl]Joost de Vries – De republiek[:]
[:nl]
Winnaar van de Gouden Boeken Uil 2014, dus dat beloofde wat. Maar ik vond er niet veel aan. Misschien het thema, misschien mijn gesteldheid, misschien niet mijn humor. Ik heb me door het boek heen geworsteld en was blij dat het uit was.
Een markante hoogleraar sterft en zijn assistent voelt zich geroepen het gedachtegoed te beschermen. Ook een ander academisch type heeft die rol voor zichzelf in gedachten. Omdat de assistent tijdens het overlijden geveld is door een ziekte in een land ver weg, heeft de ander een voorsprong genomen door mediaoptredens. De assistent weet zich op creatieve wijze weer in de picture te spelen. Het is een creatief boek, heeft diepgang, is intellectueel en is bij vlagen ook grappig. Waarom dan toch steeds die twijfel om door te lezen? Ik denk uiteindelijk gebrek aan identificaties met de hoofdpersonen. [:]
[:nl]Patricia Cornwell – Gewetenloos[:]
[:nl]
Alweer de 23ste thriller in de serie over Kay Scarpetta en haar dierbaren. Dan zou het misschien gaan vervelen en dat is ook een beetje zo, maar tegelijkertijd wil ik geen deel missen. Dilemmaatje dus.
In dit deel heeft de FBI haar pijlen op Lucie gericht. Nichtje Lucie verkent graag de grenzen van de wet. Deze keer heeft ze haar hand misschien wel overspeelt, want Kay kan weinig doen om haar te beschermen.
Tegelijkertijd met de inval in Lucie’s huis en landgoed, wordt Kay naar een moordplek geroepen. Het lijkt alsof er in het oude huis een ongeluk is gebeurd, maar al gauw blijkt er toch meer aan de hand. Kay’s tegenspeelster die haar graag in haar macht houdt, duikt weer op, net als aan het eind van deel 22. En dat gedoe tussen die twee begint me nu een beetje de keel uit te hangen. Al die wonderbaarlijke herrijzenissen worden ongeloofwaardig. Dus, volgende niet meer lezen? Deze was in ieder geval wat saai.[:]
[:nl]Michel Houellebecq – Onderworpen[:]
[:nl]
Dit boek heb ik haast in een adem uitgelezen. Het verhaal speelt in 2022 als in Frankrijk verkiezingen worden gehouden. Links en rechts zijn uitgespeeld, alleen het extreem rechtse Front National en de nieuwe Moslimbroeders partij lijken nog enige rol van betekenis te spelen. In het boek verleidt Houellebecq je het langzaam maar zeker als een realistische optie te gaan aanvaarden, dat Frankrijk kiest voor de Moslimbroeders. De werkloosheidscijfers dalen dramatisch snel, de criminaliteit neemt ook sterk af. Langzaam maar zeker doet de polygamie weer zijn herintrede. Lang leven het patriarchaat terwijl de president werkt aan een hernieuwd Europa dat haar grenzen sterk uitbreidt. Overigens neemt de werkloosheid af omdat vrouwen massaal stoppen met werken.
Ik kon het boek niet wegleggen omdat ik wilde weten of Francois ook voor de bijl zou gaan. Om in de fantasie mee te gaan over hoe zo’n samenleving eruit zou kunnen zien. Très boeiend dus.[:]
[:nl]Steinunn Sigurðardóttir – De goede minnaar[:]
[:nl]
De IJslandse schrijfster Sigurðardóttir heeft voor dit boek zich verdiept in mannen met een hechte moedersband. De rijke succesvolle Karl is zo’n man. Hij heeft veel one-night-stands maar echt binden aan een vrouw doet hij niet. Want ik mooi vind is hoe zij beschrijft hoe hij rationaliserend door het leven gaat. Terwijl gevoelens voor een oude liefde een enorm belangrijke onderstroom in zijn leven vormen. Maar durft hij voor die oude liefde te gaan en daarmee zijn huidige levensstijl vaarwel te zeggen?
Qua stijl moest ik even wennen omdat de mooischrijverij er voor mij wat te dik op lag. Maar het boek verbeterde in dat aspect waardoor ik kon doorlezen. [:]