De recensies over dit boek van Enter waren positief maar niet laaiend. Totdat Frits Abrahams er in NRC enthousiast over schreef en ik besloot het te gaan lezen.
Frank is via internetdaten op zoek naar een vrouw. Hij vindt een fantastische match en er ontstaat een haast wel ideale relatie. Slechts op één punt wil het niet vlotten. Hoe gaat Frank daarmee om? Kan hij zich er overheen zetten? Hoe belangrijk is dat voor hem? Is hij überhaupt in staat zich over te geven? Is overgave nodig in een relatie? Enter schrijft erover in een soepele toegankelijke stijl. Zijn hoofdpersonen zet hij geloofwaardig neer, waardoor ik kan meevoelen. Prachtig boek! Aanrader!
Alice Munro – Te veel geluk
Deze verhalenbundel is het eerste wat ik lees van Nobelprijswinnares Alice Munro. Normaal gesproken ben ik niet van de verhalenbundels maar deze keer – vanwege de Frankfurt International Bookclub die ik met mijn buurvrouw heb opgericht – lezen we de bundel gezamenlijk.
De verhalen zijn stuk voor stuk prachtig en spannend. Door de grote sprongen in de tijd die er soms in zitten, heb ik als lezer veel te verwerken waardoor de verhalen meeslepend zijn. Ik voelde ook een ondertoon van een eenzelfde soort tragedies waarin vrouwen verzeild raken. Waar meer gekozen wordt voor het zwijgen en uit de weg gaan, dan de confrontatie.
Munro is een fantastische verteller met dezelfde melancholische toon als Jens Christian Grøndahl die mij erg bevalt. Over het onvermogen van mensen om met situaties om te gaan en tegelijkertijd de veerkracht op de lange termijn. En dus toch het vermogen te dealen met het leven zoals het komt. Aanrader!
Max Frisch – Stiller
Vanwege onze verhuizing naar Duitsland kreeg ik van Gigi deze Duitstalige klassieker van de Zwitser Max Frisch. Centraal staat James White die op doorreis in Zwitserland wordt gearresteerd omdat hij de verdwenen Zwitserse beeldhouwer Anatol Stiller zou zijn. Hij ontkent bij hoog en bij laag dat hij Stiller is, maar de bewijzen van het tegendeel stapelen zich op. Stiller is een aantal jaar daarvoor spoorloos verdwenen. De vrouw van Stiller, Julika, woont inmiddels in Parijs maar reist spoorslags af naar Zwitserland om White of Stiller te ontmoeten.
Intrigerende roman over identiteit, over het verband tussen liefde voor de ander en liefde voor jezelf. Het is een roman uit 1954 en dat merkte ik wel een beetje omdat ik het hier en daar wat langdradig vond.
Donna Leon – Tussen de regels
Als tussendoortje wederom een Brunetti-thriller. En ook deze smaakt me weer; bekend recept, geen toeters en bellen, lekker verhaal.
Centraal staat deze keer de diefstal van zeer oude boeken en platen uit boeken van een Venetiaanse bibliotheek. Als liefhebber van klassieke teksten, kan Brunetti zich goed inleven in het gevoel van verlies dat heerst in de bibliotheek. Er is meteen een dader in beeld, maar na wat graven blijkt die niet te bestaan in de bureaucratie. Al met al een lekker tussendoortje.
Jens Christian Grøndahl – Portret van een man
Prachtig boek weer van mijn favoriete schrijver Jens Christian Grøndahl. Hij is dé meester in het beschrijven van (mijn) gedachtenwereld. Alsof hij in mijn hoofd kan kijken en meeluisteren naar alle spinsels.
In dit boek blikt een man terug door de betekenis te onderzoeken van de vrouwen in zijn leven. Van zijn moeder, tot zijn lerares, zijn ex-vrouw, dochter en minnaressen. Welke luiken ze hebben geopend en welke gesloten? Het boek ademt de melancholieke sfeer die Grøndahl zo goed kan scheppen, maar voor mijn gevoel minder zwaar dan in eerdere boeken. Of ik ben zelf opgewekter nu, dat kan ook.
Ik vind dat hij zo ontzettend goed kan schrijven. De omgeving, de lichtval, een gelaatsuitdrukking; steeds een pennenstreek waarmee hij sfeer schept. Erg mooi en het doet me denken aan de schilderijen van Hopper.
Ze keek me telkens maar een paar seconden aan, dan keek ze weer weg en richtte haar blik op een onbestemd punt buiten het raam. Het felle zonlicht werd doorsneden door de gebouwen die in de weg stonden en viel in scheve driehoeken en vierkanten in de straat. Een mooie middag. Het drong tot me door dat ze mijn blik niet alleen ontweek uit verlegenheid, maar ook uit respect, al kon ik niet veel meer dan vijf jaar ouder zijn dan zij.
Pim van Lommel – Eindeloos bewustzijn
Van Lommel schreef dit moedige boek over bijna-dood-ervaringen in 2007. Heel precies geeft hij in het boek een overzicht van wat er tot dat moment bekend was over dit onderwerp. Het eerste deel bevat veel beschrijvingen van ervaringen van over de hele wereld. Daarnaast geeft hij een overzicht van elementen die veel voorkomen tijdens die ervaringen, zoals een gevoel van rust en vrede, een tunnel, overweldigend licht, ontmoetingen met mensen die overleden zijn. Ook beschrijft hij wat zo’n ervaring doet met het leven van mensen die zoiets hebben meegemaakt. In het boek staat ook technische delen over de werking van de hersenen en kwantumfysica. Die zijn wat langdradig en moeilijk te volgen. Het eindigt met een overzicht van religieuze teksten over bijna-dood-ervaringen of soortgelijke ervaringen. Boeiend boek.
Tom McCarthy – Dat wat overblijft
Deze roman van McCarthy is net als Mr Gwynn van Alessandro Baricco gebaseerd op een idee. Een idee dat tot in de puntjes moet worden uitgewerkt.
De hoofdpersoon van deze roman heeft ineens een enorme berg geld en vraagt zich af wat hij daar in vredesnaam mee moet. Hij besluit na een visioen dat hij aan heropvoering van belevenissen wil doen. Een volslagen excentriek en decadent voornemen. Hij gaat er ver in met inzet van acteurs.
Ik raakte geboeid maar had het op een gegeven moment gezien, waardoor ik ging skippen en diagonaal lezen. En ik moet niet meer zo erg van mezelf ieder boek uitlezen…
Sarah Waters – De huisgenoten
Waters heeft weer een boek geschreven dat ik niet kon wegleggen. Urenlang heb ik achter elkaar gelezen tot mijn rugspieren het niet meer trokken.
Het is 1922. Een oudere dame en haar dochter hebben een te groot huis en te weinig geld het te onderhouden en besluiten daarom huurders in huis te nemen. Een leuk jong stel. De dochter krijgt al snel wat intensiever contact met het stel en dan ontwikkeld zich een broeierige verhaallijn met fatale gevolgen. Meeslepend.
Mijn enige kritische noot is dat ik een heel eind meekom in de hoofdpersonen, maar een echt wezenlijk contact ermee ontstaat uiteindelijk niet. Misschien omdat het andere tijden waren, misschien omdat er cultuurverschillen zijn of misschien omdat Waters het net niet helemaal weet te raken.
Takashi Hiraide – De kat
IK heb het écht geprobeerd. Wel twee weken lang. Maar dit boek kan me niet boeien. Ik dacht ik lees eens iets literairs met mooie diepzinnige zinnen. Helaas zo weinig plot is niet aan mij besteed.
Een echtpaar dat in hun huisje zit te schrijven, krijgt dagelijks bezoek van de kat van de buren. Ze bouwen een band op. En wat de kat doet en wat zij dan doen en wat er überhaupt gebeurt met hun huis en steeg en tuin, daar gaat dit boek over.
Ieder zijn ding.
Daan van Kampenhout – Beelden van de ziel
De ondertitel van dit boek luidt: Over de werking van de ziel in sjamanistische rituelen en familieopstellingen. Omdat ik in beide onderwerpen geïnteresseerd ben, leek me dit een mooi boek om te lezen. En dat bleek ook.
Van Kampenhout ontdekte door het meedoen en leiden van familieopstellingen dat de werkelijke grondslag ervan niet echt onder woorden was gebracht. In teksten stond dan: “door middel van een onbekend proces”. Omdat hij door zijn kennis van sjamanistische rituelen wel een vermoeden had van de aard van dit proces, begon hij een briefwisseling met Bert Hellinger de grondlegger van familieopstellingen. Uiteindelijk schreef Bert Hellingen het voorwoord van dit boek en legt Van Kampenhout aan de hand van sjamanistische kennis uit hoe de ziel zich in representanten kenbaar kan maken.
Super interessant. Close reading. Met prachtige uitleg over de ziel en over het belang van tijdloosheid. Aanrader voor geïnteresseerden!