Oeroude verhalen uit IJsland. Rond het jaar 900 werd IJsland gekoloniseerd door Noren en deze verhalen stammen uit die tijd. Veel moord en doodslag, familie en verhaallijnen over eerwraak. De vraag die in me opkomt terwijl ik dit lees, is wat de positie van vrouwen was in die tijd. Er zijn in ieder geval vrouwen die zich gescheiden verklaren van hun man en met de helft van de eigendommen vertrekken. Dat klinkt aardig gelijkwaardig. Maar ook veel vrouwen worden uitgehuwelijkt. Ze mogen als de ‘mannen’ het eens zijn nog wel  instemmen (of niet).

De verhalen kleuren in ieder geval het landschap van IJsland en wat ik weet over Noormannen en hun handelsexpedities.

Het tweede boek van Mantel over Henry de Achtste. Hoofdpersoon is opnieuw Thomas Cromwell een naaste adviseur van de Koning, die op weldoordachte wijze slinkse plannen van tegenstanders van de Koning probeert voor te zijn of in zijn voordeel om te buigen.
Mantel schrijft haar historische romans op zo’n wijze dat het verhaal je meesleept naar de 15e en 16e eeuw. Cromwell’s grootste tegenstander in dit boek is een vrouw. De tweede vrouw van Henry, Anne Boleyn. Deze dame heeft Henry in haar macht, totdat blijkt dat ook zij hem geen mannelijke erfgenaam gaat baren. Spannend boek, heerlijk lezen!
Het derde en laatste boek over Henry de Achtste volgt in 2015. Daar kijk ik al naar uit.

De Loo vertelt een gedenkwaardige stuk Nederlandse geschiedenis. Het verhaal over Kenau Simons-Hasselaer, de vrouw die de moed had de Spanjaarden te lijf te gaan alsof ze een man was.
Het verhaal speelt in 1572. Dat jaar belegert het Spaanse leger onder leiding van Don Ferdinando de stad Haarlem. Vlak daarvoor zijn Naarden en Zutphen ten prooi gevallen aan de Spanjaarden en is het er bepaald niet zachtzinnig of genadevol aan toe gegaan. In Naarden is de burgerij afgemaakt. Met dat vooruitzicht wil Haarlem zich wel weren en Kenau weet – tegen de heersende mores in – ook vrouwen te mobiliseren.
Het boek leest lekker weg en maakt me zoals de meeste historische romans hongerig naar meer geschiedenis. Dus nu verder met Hilary Mantel’s tweede boek over Henry en Thomas Cromwell.

Dunant heeft weer een stevige historische roman geschreven. Deze keer over de Borgia’s in het Rome van rond 1500. Paus Alexander VI kocht zichzelf het pausschap en daarna was het één groot politiek spel om zoveel mogelijk macht te verzamelen. Andere hoofdpersonen zijn de kinderen van de paus. Kinderen van de paus? Ja, hij had er vier bij een vrouw waar hij uiteraard niet mee was getrouwd.
Dunant geeft weer een mooi inkijkje in de wereld van die tijd en baseert zich daarbij zorgvuldig om alle bronnen waar ze haar hand op heeft kunnen leggen.
Het boek leest lekker maar minder soepel dan eerdere boeken van haar hand. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ze nu vanuit verschillende hoofdpersonen heeft gewerkt.

Baram is een jonge schrijver uit Israel die in deze vierde roman geen geringe opgave op zijn schouders neemt. Hij beschrijft het leven van twee jonge mensen in 1939, die leven onder regimes waar de logica steeds verder zoek raakt en de willekeur toeneemt. Heel mooi beschrijft hij hoe de man in Berlijn het in zijn gedachten probeert rond te breien. De vrouw die in Leningrad leeft heeft voor mij minder diepgang gekregen in het boek, maar haar wereld is ook nog meer bizar.
Heel knap hoe Baram deze historische roman componeert. Wat een research heeft daaraan ten grondslag gelegen.