In 13 portretten van hoogbegaafden geeft Jacqueline Lucas een inkijk in hun levens. Kenmerkend is wel dat bijna al hun schoolcarrières moeizaam zijn geweest. Van haast autistisch terugtrekgedrag tot heel sociaal gezellig lanterfanten, maar niet echt leren leren. Veel hoogbegaafden voelen zich zo onbegrepen dat ze sterk aan zichzelf gaan twijfelen. “Ben ik wel normaal?”, “Snap ik het nu niet, of de anderen?” en “Laat maar, ik regel het wel zoals het mij uitkomt”. In het boek komt ook veel eenzaamheid voor, inclusief echtscheidingen. Ook op het werk kan hoogbegaafdheid niet altijd tot volle wasdom komen. Bijvoorbeeld een hoogleraar die zijn hoogbegaafde AIO zegt te stoppen met zijn onderzoek omdat wat hij doet zo moeilijk is dat zijn collega’s het niet zouden begrijpen…
Gelukkig ontstaan er ook relaties die wel werken. Tussen hoogbegaafden bijvoorbeeld die elkaar bij Vereniging Mensa ontmoeten en zich (eindelijk) begrepen voelen. Het mooie van het boek vind ik de innerlijke kracht van de geportretteerden om uit de lastige situaties omhoog te klimmen. Soms komt er een dikke vette crisis aan te pas, maar ze vinden een pad in het leven waarop ze hun talenten kwijt kunnen.
Omdat ik mijn coachingspraktijk ook expliciet opstel voor hoogbegaafden, lees ik veel over het onderwerp. Dit boek vind ik bovengemiddeld inspirerend omdat je een inkijkje gegund is in hun levens en daar kan een theoretische verhandeling nooit aan tippen. Aanrader!
Categorie archieven: non fictie
Joosje Lakmaker – Voorbij de Blauwbrug
De ondertitel luidt Het verhaal van mijn joodse grootvader. Joosje Lakmaker schrijft over haar grootvader Leman Lakmaker, een man die in grote armoe opgroeit in de Joodse buurt rond het Waterlooplein en zich weet op te werken tot uitgever/ondernemer. Zij doet dit door het verhaal mooi te integreren met het tijdsbeeld van 1900 tot 1942; het opkomend socialisme, de grote crisis, de arbeidersklasse die zich emancipeert.
Leman en zijn vrouw Fie onttrekken zich aan hun joodse achtergrond, breken met de joodse religie en laten zich zelfs uitschrijven. Als de Duitse bezetter voorschrijft dat joden een gele jodenster op hun kleding dragen, weigert Leman dat te doen. Het maakt allemaal niet uit…
Het meest indrukwekkende deel van het boek is toch het begin. De eerste vier bladzijden waarin de stambomen van Leman en Fie staan afgebeeld. Van de 13 kinderen van het gezin waaruit Leman komt, overleeft één broer de nazi’s. 19 familieleden sterven in Oost-Europa. Voor Fie geldt dat geen van haar broers en zussen de oorlog overleeft; 20 sterven in Auschwitz of Sobibor. Heftig, iedere keer weer opnieuw.
Ewoud Sanders – Slimmer zoeken op internet
In een adem uitgelezen. Zeer handig boekje om je zoekresultaten op internet te vergroten, te filteren, te versnellen.
Echt een aanrader voor wie graag bronnen op internet raadpleegt. Tips.
Het is een dun boekje en zeer praktisch geschreven. De achterflap kun je eraf scheuren zodat je een handzaam lijstje hebt met sneltoesten. Fijn dat iemand de moeite heeft genomen zijn internet-leermomenten te delen!
En zal Ewoud Sanders deze recensie snel vinden? Zo ja, dan hoop ik dat hij reageert 🙂
Arjan El Fassed – Niet iedereen kan stenen gooien
Vlak voordat ik naar de Palestijnse bezette gebieden ging in maart 2012 begon ik in dit boek. De ondertitel luidt: “Een Nederlandse Palestijn op zoek naar zijn wortels en identiteit. El Fassed, inmiddels Tweedekamerlid voor GroenLinks, heeft vanuit zijn eigen ervaringen een heel toegankelijk boek geschreven over wat het betekent om Palestijn te zijn, hoe het leven eruit ziet op de Westelijke Jordaanoever en wat het met mensen doet om daar te leven. Vooral omdat het zo vanuit eigen perspectief is geschreven komt het erg dichtbij.
Ik vind het een indrukwekkend boek en het was zo herkenbaar na de reis, toen ik de tijd had om het uit te lezen. Kan het aanraden als introductie op de Palestina-Israel problematiek.
Emmanuel Le Roy Ladurie – Montaillou
De afgelopen weken heb ik me door dit antropologische werk heen gewerkt. Het beschrijft het wel en wee van een ketters dorp in de Pyreneeën van 1294 tot 1324. In die periode werden de bewoners van dit dorp vervolgd door de inquisitie omdat ze niet katholiek waren en er te moderne gedachten over het christendom op na hielden. Toen het boek uitkwam in 1975 baarde het opzien omdat een gerenommeerde historicus op een zo toegankelijke (lees: niet wetenschappelijke) wijze verslag deed van zijn onderzoek. De voornaamste bron voor de schrijver zijn de minutieus vastgelegde verslagen van de inquisitieverhoren van Jacques Fournier, die later paus werd. Die man moet een ware obsessie hebben gehad voor deze kleine kathaarse ketterstroming.
Nu in ieder geval boeiend om in het leven van zeven eeuwen terug te duiken, waar veel hetzelfde is en toch ook weer niet.
Margaret J. Wheatley – Perseverance
Prachtig boekje gelezen van een belangrijke inspirator voor mij: Margaret Wheatley. Het bulkt van de wijsheid in korte teksten over hoe mensen oneindige toewijding kunnen opbrengen voor een doel, een mens of een plek.
Het gaat over volharden, vasthoudend zijn, doorzettingsvermogen. Hoe werkt dat precies en wat heb je daarvoor nodig? Volharden is een eigenschap die pioniers – mensen die iets nieuws willen brengen en creëren – nodig hebben om hun missie tot een goed einde te brengen. Maar wat is dan een goed einde? Wat moet je als pionier met volharding hebben bereikt om tevreden te kunnen zijn?
En dan luidt het antwoord heel anders dan ik eerst (van mezelf) verwachtte: “Our heart is enlarged and it holds good things”.
Al met al een boekje dat ik graag aan iedereen cadeau wil doen. Maar dan moet ik het eerst vertalen. En dat lijkt me eigenlijk een uitstekend plan… Even een uitgever zoeken die daar ook wat in ziet!
Max Herold – Denkfundamenten ontsluierd!
Boeiend verhalend boek over Spiral Dynamics ® met als ondertitel “De code van ons denken en de wereld die daaruit voortkomt”. In dit boek beschrijft Herold de ontwikkelingsfases die ieder systeem doormaakt, alhoewel nog niet ieder systeem alle fases heeft doorlopen voor zover wij weten. Iedere fase is aangeduid met een kleur. Binnen zo’n fases heersen bepaalde kenmerkende waarden, die het gedrag in het systeem bepalen. Een systeem kan overigens een individu, een groep, een organisatie, een samenleving, etc zijn.
Leerzaam en vooral om te begrijpen welke veranderingsaanpak of welk leiderschap goed aansluit bij een systeem van een bepaalde kleur. Over de nieuwe kleuren (turkoois of koraalrood en in mindere mate geel) is eigenlijk nog te weinig onderzoeksdata beschikbaar om er iets zinnigs over te zeggen.
Carol Schaefer – Grootmoeders geven de wereld raad
Dertien wijze oude vrouwen uit alle windstreken en tradities komen sinds 2004 bijeen om hun kennis te delen en de wereld te adviseren. Boeiende vrouwen en wijze raad die me zeer aanspreekt. Zoals het uitgangspunt dat je besluiten neemt met de gevolgen voor de zeven volgende generaties in gedachten. Ik ga het boek nog een keer lezen.
Ingeborg Bosch – De onschuldige gevangene
Ingeborg Bosch is de grondlegger van de past reality integration therapie. Veel jaren na haar eerste boek “De herontdekking van het ware zelf” heeft ze 2007 een boek geschreven over opvoeden. Ik heb er lang over gedaan het te lezen, in etappes zeg maar. Het boek is namelijk heftig om te lezen omdat je ziet hoe je ongewild je kinderen allerlei schade toebrengt. Maar ik hield mezelf voor dat het belangrijk is het te weten om het te zien en er vervolgens voor je kind te kunnen zijn.
Daarom doorgezet en het is een heel belangrijk boek gebleken, dat eigenlijk iedereen die kinderen wil grootbrengen of grootbrengt zou moeten lezen.
De kern is dat het van groot belang is voor je kind aanwezig, responsief en empathisch te zijn. Dat klinkt makkelijk maar is in het rush-rush-life dat we leven niet gemakkelijk. Hoe snel brom ik als het aankleden ‘s morgens langzaam gaat? En hoe snel gaat het aankleden als ik aandachtig geluisterd heb naar de enge droom en we daarna even samen troostknuffelen?
Een andere conclusie is dat je voor je kind het beste zelf in therapie kunt gaan, want je eigen gedrag bepaalt het gedrag van je kind.
En hoe weet ik nu dat Bosch het bij het rechte eind heeft?
– Gevoelsmatig klopt het.
So what.
– In de praktijk met mijn kinderen merk ik dat het tot kleine en grotere verbeteringen leidt.
Ja, en?
– De kwaliteit van mijn leven is met stappen vooruit gegaan na start PRI-therapie, omdat ik symbolische situaties ontdekt en stukje bij beetje kan voorkomen dat ik daarop reageer vanuit patronen die ik als kind heb ontwikkeld.
Ja ok, voor jou werkt het misschien, maar je bent toch ook met yoga gestart. Misschien komt het daar wel door.
– Inmiddels vindt al geruime tijd wetenschappelijk onderzoek plaats naar de PRI-therapie, maar daarvan zijn voor zover ik weet nog geen uitkomsten bekend. En dus doet mijn zorgverzekeraar (CZ) het vooralsnog af als alternatief.
Het boek is een aanrader!
Tony Judt – Het land is moe
In oktober 2010 besteedde Tegenlicht een aflevering aan Tony Judt. Een mooie uitzending met drie voorbeelden van Europeanen die te maken krijgen met de afbraak van de verzorgingsstaat en de uitwassen van het kapitalisme. De Amerikaan Tony Judt schreef op zijn sterfbed dit volgens Felix Rottenberg “voortreffelijk pleidooi” voor solidariteit en de zegeningen van de naoorlogse sociaaldemocratie. Judt betoogt dat in een samenleving waarin de verschillen tussen arm en rijk gering zijn, iedereen een beter bestaan heeft. In de kern gaat het mensen in een gemeenschap namelijk om gelijkheid. Het boek is ook een oproep aan jongeren aan beide zijden van de Atlantische Oceaan om tot een beter besef te komen van wat de sociaaldemocratie heeft betekend. Judt hoopt dat dat tot gevolg heeft dat we niet doorgaan met de afbreuk van overheidsbemoeienis. Dat de overheid – zoals men in Amerika zegt – zo klein mogelijk moet zijn ten faveure van de markt, is volgens Judt een grote vergissing en het is absoluut een illusie dat dat beter zou zijn voor de gemeenschap. Boeiend om te lezen. Voor mij niet voor even tussendoor, want het is best pittig om te lezen, ondanks dat het vlot is geschreven.