Categorie archieven: non fictie

Marinus Knoope – De creatiespiraal

Knoope heeft een prachtige boekje geschreven over creëren, over het realiseren van je dromen. Zonder de pompeusheid van “The Secret”. Simpelweg vanuit de natuur geredeneerd en na veel puzzelen tot een geheel gemaakt. In het eerste deel zet hij uiteen hoe hij tot de creatiespiraal is gekomen. En in het tweede deel werkt hij de spiraal praktisch uit. Knoope schrijft in korte hoofdstukjes van een bladzijde en dat maakt het geheel heel toegankelijk.
Mede omdat ik erg van rond houd en van een kloppend en symmetrisch geheel, ben ik onder de indruk. Toch vind ik het lastig om het in de twaalf stappen toe te passen, maar dat zegt misschien meer over mij dan over het boek. Voor nu, heb ik er stukjes van opgeslagen en toegepast. Zoals een experiment met affirmaties de afgelopen twee weken. En?? Ja, tot nu toe werkt het!

Loes Wouterson & Pim Bouwman – Eerste Hulp Bij Ongewenste resultaten (EHBO)

De Amerikaan Chris Argyris zegt: “You’ve learned something new when you can produce it in action”. Dat is meteen de kern waar dit boek over gaat. Hoe komt het toch dat het zo lastig is om je gedragsvaardigheden eigen te maken?
We kennen allemaal de ervaring van die leuke training toen we dat en dat leerde; maar ook de ervaring dat het toepassen van dat geleerde in de praktijk verrekte lastig bleek. Helemaal toen we het onder spannende omstandigheden hadden willen toepassen, maar het volstrekt vergaten of kwijt waren.
Dit boek biedt allereerst uitleg, waarom dat gebeurt en volstrekt normaal is. Vervolgens bieden de schrijvers praktische instrumenten aan om op een ander niveau en in de praktijk te leren, waardoor de resultaten blijvend zijn. De methodiek heet reflecteren in actie. Ze gebruiken veel voorbeelden, waardoor het gemakkelijk leest en toegankelijk is. De theorie is boeiend en voelt als een kloppend betoog. En in de praktijk ben ik nu met begeleiding begonnen met het toepassen ervan. Dat is taai, maar wanneer het lukt levert het een “herkadering” van mijn overtuigingen op en die neemt niemand mij meer af = blijvend.
Zeker aan te raden voor mensen die geïnteresseerd zijn in gedrag, psychologie, coaching, training. De herziene druk is net verschenen.

Tijn Touber – Verlicht leven

Na het boek “Spoedcursus Verlichting” keek ik uit naar dit boek. En ik heb het met smaak gelezen. De ondertitel luidt “Reis naar het licht in acht mythische stappen”. Touber beschrijft aan de hand van enkele grote mythische verhalen de fasen die een mens, een held, doorloopt om tot verlichting te komen. Hij gebruikt de ‘Parsifal’, de ‘Matrix’ en ‘In de ban van de ring’. In het tweede deel van het boek probeert hij zo praktisch mogelijk een vertaling van deze mythische tocht naar het leven in het hier en nu te maken. Dat is een lastige opgave waarmee ik ook worstel, maar wàt hij levert is zeker bruikbaar. Veel momenten dacht ik: “Oh ja, zo kun je het ook bekijken” of “Ah, nu snap ik hoe het hoort bij wat ik meemaak”. Het levert een bruikbaar kader.

Ap Dijksterhuis – Het slimme onbewuste

Dijksterhuis legt in dit boek uit hoe het zit met je bewustzijn en je onbewustheid. Wat stuurt nu je doen en laten? Uit onderzoek blijkt dat het onbewuste een veel grotere rol heeft in ons handelen dan we denken en zelfs geleerd hebben.
Het onbewuste heeft een veel grotere verwerkingscapaciteit van gegevens dan ons bewuste. Heel wat “denk”-werk gebeurt dan ook door het onbewuste. Ik ga een heel eind mee in de redenering van Dijksterhuis, maar het boek liet me wat onbevredigd achter. In de eindhoofdstukken, had ik (onbewust) het idee meegetrokken te worden door de materie, maar niet meer zo van harte als de starthoofdstukken. Misschien heeft dit te maken met het feit dat we voor een groot deel nog in het duister tasten over de werking van onze hersenen en het verwerken van informatie.
Het boek stimuleert me wel om meer nog dan nu te vertrouwen op het onbewuste; het gevoel dat er ineens kan zijn. Of de rust te zoeken om het onbewuste het werk te laten doen en te luisteren naar wat er boven komt borrelen. Al met al toch een boeiend boek.

Marcel Prins & Peter Henk Steenhuis – Andere achterhuizen

De ondertitel luidt “Verhalen van Joodse onderduikers”. In het boek komen oude mensen aan het woord die terugkijken op hun onderduiktijd. Vaak waren ze als kind ondergebracht in gezinnen en is er flink met ze van gezin naar gezin geleurd. Uiteindelijk bleek dat in veel gevallen funest voor de relatie met hun ouders, als die al terugkeerden. Niet zelden gebeuren er ook wonderlijke dingen waardoor ze aan de ogen van de nazi’s of Nederlandse collaborateurs ontkomen. Mooie en aangrijpende verhalen. Wat ik me nooit zo gerealiseerd heb, is dat een deel van de onderduikgevers kozen voor het herbergen van Joden uit financieel gewin of behoefte aan huishoudelijke hulp. In die huizen ging het er vaak naar aan toe en werd misbruik gemaakt van de omstandigheden.

Judith Uyterlinde – De vrouw die zegt dat ze mijn moeder is

Judith Uyterlinde schreef in 2001 Eisprong, een prachtig boekje over een onvervulde kinderwens. In zekere zin is dit een vervolg hierop omdat het gaat over de adoptie van een kindje uit Guatamala. Maar Uyterlinde doet iets bijzonders; zij verweeft de adoptie met de geschiedenis van haar familie en vindt een opmerkelijke rode draad van kinderen die niet bij hun eigen moeder opgroeien. Wederom een prachtig boek in een heldere toon.

Esther Göbel – Een hemel zonder vogels

Göbel vertelt in dit boek het aangrijpende levensverhaal van Janny Moffie-Bolle. Zij groeit op in een joods gezin, overleeft diverse nazivernietigingskampen en probeert daarna haar leven weer op te bouwen. De schrijfster beschrijft dit in een heldere, feitelijke en haast staccato stijl, gebaseerd op de vele gesprekken die ze met Janny Moffie-Bolle voerde. Het is wederom indrukwekkend te lezen hoe levenskrachtig sommige mensen zijn. De staccato stijl waardoor je als lezer van scene naar scene springt, gaf mij achteraf wel het gevoel dat ik er snel doorheen was geloodst. Snel, want het is eigenlijk te afgrijselijk.

Karin Kooij, Pieter Kruijt, Rob Groen – Teamrol & Taal

De ondertitel luidt: “Men zette het konijntje op een hoge tak en zei: “Leer vliegen, konijntje”.
Dit leuke boekje gaat over het gebruik van taal en wat dat zegt over het soort rol dat je prefereert in teams andere vormen van interactie. Het is gebaseerd op de teamrollen van Belbin. Hij deed vanaf 1969 onderzoek naar gedrag in (management)teams en publiceerde twaalf jaar later zijn boek hierover. Het mooie van de theorie is dat het stimuleert om diversiteit na te streven in teams, maar belangrijker nog om heel goed te worden in de rol die je past. Dus niet investeren in wat je nog niet zo goed kan, maar heel goed worden in wat je al in je hebt en dus je authenticiteit versterken.
Door middel van interviews hebben de schrijvers onderzocht welke woorden en uitdrukkingen typerend zijn voor de verschillende rollen. Erg leuk om te lezen en behulpzaam in het begrijpen van drijfveren van mensen.