Die Blake die kan schrijven! Wat een fantastisch verhaal over twee broers die op zoek gaan naar een stuk land van zichzelf in Texas rond 1845. In Texas heerst rond die tijd het recht van de sterkste. Zonder vuurwapen ben je niets en kan alles je ontnomen worden. Door bandieten, door soldaten, door Texas rangers, door Apaches of Comanches of iedere gek met meer vuurkracht. De broers zijn nog jong maar hebben van hun vader een degelijke survival training gehad en weten zich te handhaven, zelfs als hun wegen scheiden en ze allebei op drift raken.
Het leven is zeer hard in die tijd maar ook heel echt in de zin dat het niet over onbenulligheden gaat. Het roept een verlangen in mij op naar nomadisch avontuurlijk leven, maar ik besef me tegelijkertijd dat veel vrouwen in die tijd niet veel meer waren dan een keukenprinses en bedgenoot. Ik had natuurlijk liever zelf op een paard gezeten met twee Colts, een geweer en een deken…
Blake weet de hoofdpersonen prachtig neer te zetten en tot leven te brengen. Zeer lezenswaardig!

Poeh hé, weer een heel dikke gelezen (830 p) maar het ging als vanzelf. Deze keer nam het boek me mee naar Nieuw-Zeeland in het jaar 1866. In het plaatsje Hokitika wordt verwoed naar goud gezocht door mensen uit alle windrichtingen. Op 14 januari dat jaar gebeuren er drie rare en onverklaarbare zaken in het nieuwe stadje. Een groep van twaalf mannen die ieder op hun eigen wijze met de vreemde feiten zijn verbonden, wisselen hun kennis uit om te achterhalen wat er nu echt is gebeurd.
Catton schrijft het verhaal op een betoverende wijze die stukje bij beetje de complexiteit van de samenhang der dingen ontrafelt. Eens te meer wordt mij duidelijk hoe de waarheid er vanuit ieder gezichtspunt anders uit kan zien. Catton won The Man Booker Prize voor het boek, dat ingenieus in elkaar steekt met gebruikmaking van de planetaire standen. En hoe complex en ingenieus het boek ook is, het leest als een trein.

In tijden heb ik niet zo van een boek genoten als van dit boek. In de zin dat ik er helemaal in op ging. Ik heb zo’n vier weken gedaan over de 950 bladzijden en in die weken leefde ik in twee parallelle werelden.
Bradley beschrijft in dit boek de Arthur sages vanuit het gezichtspunt van Morgaine, de oudere zus van Arthur uit een eerder huwelijk van zijn moeder. Morgaine heeft bloed van Avalon door haar aderen stromen en krijgt een opleiding tot priesteres van Avalon. In die tijd is het Christendom aan het opkomen in Engeland en raakt spiritualiteit gebaseerd op de natuurgoden steeds meer naar de achtergrond. Avalon, waar het centrum van de natuurgoden ligt, raakt steeds meer uit het zicht door de Nevelen.
Wat mij bijzonder raakte was de omschrijving van de positie van de vrouw en de overtuigingen die samengaan met het Christendom (van die tijd). Het bracht een behoorlijke achterstelling voor vrouwen met zich mee; ineens mochten ze veel niet meer. Naast de beschrijving van deze ingrijpende maatschappelijke ontwikkelingen is het ook een prachtig verhaal over trouw en ontrouw en liefde en haat. Ondanks dat het boek al uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw stamt, is het nog steeds actueel.

Een juweeltje dit boek. Van meet af aan neemt dit soepel geschreven boek me op sleeptouw in het leven van Mr Gwyn, een eigenzinnige kunstenaar. Hij heeft van de ene op de andere dag besloten niet langer boeken te schrijven. Door dit in een artikel in de krant te publiceren zet hij zichzelf klem dat ook echt niet meer te doen. Na de aanvankelijke opluchting merkt hij dat het toch niet klopt om het schrijven te laten.
Geïnspireerd door een portrettententoonstelling besluit hij portretten van mensen te gaan schrijven nadat hij ze onder bijzondere omstandigheden ruim 30 dagen heeft geobserveerd in zijn atelier. Wat volgt is een prachtige beschrijving van waar dat toe leidt. Origineel en mooi geschreven! Aanrader dus.

Het derde en laatste deel van deze prachtige IJslandse trilogie. De jongen is weer terug in het Dorp na alle ontberingen. Hij zoekt naar zijn rol in de kleine gemeenschap waar het onderling geen pais en vree is. De machtsverhouding die blijken te horen bij de nieuwe tijd vol technologische vernieuwing, dienen zich aan in het dorp. En dat komt de ‘sterke vrouwen’ duur te staan. Stefánsson is een meesterlijke verteller, heel zintuiglijk. Ik waan me in IJsland en op de koude zee, in de kroeg en tussen de stokvissen. Prachtig!

Het tweede boek van een trilogie van de IJslandse schrijver Stefánsson. Ook in dit tweede boek spelen de onbarmhartige sneeuwstormen weer een hoofdrol (eerste boek is Hemel en Hel). Hij weet op een prachtige manier de kracht van de natuur en de kracht van de mens te beschrijven. Terwijl ik het las kwam de term ‘slow reading’ in me op omdat het verhaal de tijd neemt. Net zoals de mens in het boek de tijd neemt om zich van de ene plek naar de andere te verplaatsen; te voet, per boot of met een paard aan de zij.
En het zou niet IJslands zijn als in het boek de magie ook een plek krijgt. Of is het gewoon de verbeeldingskracht van de mens. Een genot om te lezen!

De Zwitserse schrijver Dicker is erin geslaagd me mee te slepen in een verhaal de zich afspeelt aan de Oostkust van de Verenigde Staten. In een hoog tempo vertelt hij over Nola, de muze van de schrijver Harry Quebert. Haar lichaam wordt 33 jaar nadat ze vermist is geraakt teruggevonden in de tuin van de schrijver en de politie arresteert hem dan ook onmiddellijk. Een jonge schrijver die in de onschuld van Harry gelooft en zelf lijdt aan een writers block gaat brutaal op onderzoek uit en stuit al snel op details die niet kunnen kloppen.
Dicker schrijft vlot en weet de spanning in deze who-dunnit er tot de laatste bladzijden in te houden. Ik zat vanmorgen op het puntje van mijn leunstoel te lezen en slaakte een diepe zucht toen ik de laatste alinea’s had gelezen. En vandaag had ik zo’n katerig gevoel omdat het boek na 632 pagina’s helaas uit is… Aanrader dus!

Deze roman is de opvolger van Val der Titanen en heeft als decor de Tweede Wereldoorlog. Veel van de hoofdrolspelers in het vorige boek, maar vooral hun kinderen zien het leven drastisch veranderen door deze nieuwe oorlog. Vanuit het perspectief van de verschillende partijen in deze oorlog en door de hoofdpersonen op plekken te brengen waar de majeure veranderingen plaatsvinden, geeft Follett een historisch beeld en inzicht in de belangen en motieven van de strijdende partijen. Dapperheid, lafheid, rechtschapenheid, loyaliteit, willekeur, kortzichtigheid; alles passeert zonder dat het ongeloofwaardig wordt.
Leest als een trein, zeer de moeite waard.

Follett heeft met deze roman – de eerste in de trilogie “Century” – weer een groot boek neergezet. Het gaat over vijf families uit Engeland, Rusland, Duitsland en de Verenigde Staten. Leeftijdsgenoten die in rumoerige tijden in de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog volwassen worden. Op een vanzelfsprekende wijze regisseert Follett het verhaal zodanig dat de levens elkaar kruizen en beïnvloeden; in de diplomatie, door emigratie, op het slagveld.
Follett weet de verhalen ook te vermengen met geschiedschrijving. Hij maakt de Eerste Wereldoorlog toegankelijk. Je blijft lezen.

Meyer vertelt op indringende wijze over drie generaties van de Texaanse familie McCullough. De overgrootvader die het Texas van de pioniers en de Comanche aan de lijve ondervond. De grootvader die steeds twijfelde en worstelde met zijn moraal. Wat zou nu de juiste manier van handelen zijn? En de vrouw die tamelijk alleen haar mannetje staat als oliebaron en in 2012 wordt geconfronteerd met het verleden.
Meyer schrijft rauw realistisch over het leven. Hij beschrijft op prachtig wijze het leven van de Comanches, die hun leven ten onder zien gaan door het verlies van wilde gronden en buffels om op te jagen. Zeer indrukwekkend boek dat me met andere ogen laat kijken naar de USA en in het bijzonder naar Texas. Het laat me niet los.
Aanrader!